скірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

1. Пайсці ў якім-н. напрамку.

С. да лесу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прыняць пэўны кірунак, схіліцца куды-н.

Жыццё скіравалася ў лепшы бок.

|| незак. скіро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

side​2 [saɪd] v. (with) станаві́цца на (чый-н.) бок; аб’ядно́ўвацца, групава́цца;

They sided against us. Яны аб’ядналіся супраць нас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slope​1 [sləʊp] n. схіл; адхо́н; спуск;

the slope of a roof бок, схіл да́ху;

a steep slope круты́ пад’ём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

віхля́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які хістаецца з боку ў бок у часе руху. Віхлявая паходка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́т, ‑у, М ‑саце, м.

Устойлівы трапічны вецер, які дзьме ад субтропікаў у бок экватара.

[Гал. passaat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарну́цца, ‑горнецца; зак.

Разм. Аказацца перагорнутым на другі бок (пра старонкі кнігі, лісты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотапапе́ра, ‑ы, ж.

Папера для пячатання фатаграфій, адзін бок якой пакрыты святлоадчувальным слоем; фатаграфічная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

get round

а) ашука́ць, перахітры́ць

б) схілі́ць на свой бок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Схіл ’нахіленая паверхня; пакаты спуск’ (ТСБМ, Гарэц., Бяльк.), ’спад’ (Некр. і Байк.), ’пакаты бок узгорка’ (БРС), схі́лак ’сыход, край, канец’ (Нас.). Параўн. укр. схил ’спадзісты бок гары’, польск. schyłek ’заняпад, канец; схон, адхон’. Дэвербатыў ад схіліць < хіліць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вао́бак ’стараною (ехаць)’ (Нас.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад прыслоўя *о́бак (< бок).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)