зачырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; зак., каго-што.

Зрабіць чырвоным, афарбаваць у чырвоны колер. Болю асабліва не было, а кроў цякла, зачырваніла ўсё галіфэ. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чалавечнага; гуманнасць, чалавекалюбства. У чулых, клапатлівых адносінах да людзей, асабліва да дзяцей, праяўляўся вялікі гуманізм, вялікая чалавечнасць Уладзіміра Ільіча. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарны́ш, ‑а, м.

Балотная птушка атрада сеўцападобных. Асабліва багата на Піншчыне кулікоў. Тут прадстаўлены амаль усе асноўныя іх віды — кнігаўкі, турухтаны,.. чарнышы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Азла́шчы ’асабліва, тым больш’ (Арх. Бяльк., Гарэц.) < польск. a zwlaszcza.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bestseller

[,bestˈselər]

1) бэстсэ́лер -у m. (не́шта ве́льмі хо́дкае, асаблі́ва кні́га)

2) а́ўтар тако́е кні́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appellant

[əˈpelənt]

1.

n.

апэля́нт -а m. (асаблі́ва ў судзе́)

2.

adj.

які́ апэлю́е, апэляцы́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ass

n -es, -e

1) карт. туз

2) ас, выда́тны ма́йстар (асабліва ў спорце)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

безназо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае назвы. Асабліва моцна адчуваеш восень тут, на беразе безназоўнага ліменскага возера, да якога ад маёй леснічоўкі крокаў дзвесце. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лайда́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. неадабр. Бяздзейнічаць, лодарнічаць; ухіляцца ад работы, ад абавязкаў. Пакуль дзяўблі камень, працавалі нехаця, асабліва лайдачылі Муха і Фрыд. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малазнаёмы, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова знаёмы. Далейшая размова збліжае .. [Лабановіча і Андросаву], рассейвае тое недавер’е і тую асцярожнасць, што замінаюць выяўленню шчырасці і адкрытасці паміж людзьмі, асабліва малазнаёмымі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)