ры́знічы, ага, м.

Спец. Той, хто загадвае царкоўнай маёмасцю, рызніцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссыльнака́таржны, ага, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, сасланы на катаргу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднарабо́чы, ага, м.

Рабочы па пагрузцы, разгрузцы і абслугоўванню суднаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

важа́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Праваднік, які паказвае шлях тым, хто за ім ідзе.

2. Кіраўнік піянерскага атрада, дружыны.

|| ж. важа́тая, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. важа́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Нябо́сь ’ня бойся; ага’ (Нас.), нябэ́сь ’тс’ (Сл. ПЗБ), niboś ’тс’ (Федар.). З ня бойсь (гл. баяцца), дзе спалучэнне « без падтрымкі наступнага галоснага змянілася ў śśś» (Карскі, 1, 230), дапускаецца таксама ўплыў злучніка бо (там жа, 304).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

newcomer

[ˈnu:,kʌmər]

n.

пры́хадзень -ня m.; новапрыбы́лы -ага m.; прые́жджы -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aha

[ɑ:ˈhɑ:]

interj.

ага́!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ваш, -ага, м., ва́ша, -ай, ж., ва́ша, -ага, н., мн. ва́шы, -ых; займ. прынал.

Які належыць вам, мае адносіны да вас.

Ваш веласіпед.

А вашага (наз.) няма? Як вашы (наз.: вашы родныя, блізкія) пажываюць? Што вы прысталі да мяне з вашым Уладзімірам Андрэевічам.

Па-вашаму

1) прысл. Па вашай волі, па вашым жаданні.

Няхай будзе па-вашаму;

2) прысл. Так, як робіце вы.

Я па-вашаму тут рабіць не збіраюся;

3) пабочн. сл. На вашу думку.

Гэта я, па-вашаму, хлушу?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарадні́чы, ага, м.

Начальнік горада ў Расіі да сярэдзіны 19 ст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адніма́емае, ага, н.

Велічыня (лік), якая аднімаецца ад другой велічыні (ліку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)