шчы́глік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да шчыгол. Спелы яблык блішчыць на прыпёку, Смелы шчыглік пяе пра жыццё — не пра смерць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плёскацца

1. (пра ваду) plätschern vi; reseln vi (ціха); wllen vi, (ans Úfer) schlgen* vi (пра хвалі);

2. разм (пра людзей) pln(t)schen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

страката́ць

1. (пра насякомых) zrpen vi;

2. (пра сароку) schwtzen vi, krischen vi;

3. (пра кулямёт і г. д) knttern vi, prsseln vi, rttern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мелкі, неглыбокі / пра раку, возера: мелкаводны; плыткі (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

разы́грывацца

1. (пра акцёра і г. д.) sich inspielen;

2. (пра буру, страсці і г. д.) usbrechen* vi (s); mmer hftiger wrden (пра боль); sich bspielen (пра падзеі); verlst [usglost, usgespielt] wrden (у латарэі і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вентра́льны

(лац. ventralis, ад venter = жывот)

анат. брушны, размешчаны на брушной паверхні цела жывёлы або чалавека (пра орган або анатамічнае ўтварэнне); параўн. дарсальны 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гнастыцы́зм

(ад гр. gnostikos = пазнавальны)

плынь ранняга хрысціянства, у аснове якой ляжала вучэнне пра «гносіс» як асаблівае пазнанне, быццам бы здольнае раскрыць таямніцы жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дрэйфава́ць

(рус. дрейфовать, ад гал. drijven)

1) рухацца пад уздзеяннем ветру або цячэння (пра лёд, судна);

2) манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрпеля́цыя

(лац. interpellatio = перапыненне прамовы)

спецыяльны запыт дэпутата парламента да ўрада пра яго дзеянні або дзеянні асобных міністраў, па якім пасля спрэчак прымаецца рашэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

verflegen

*

1.

vi (s)

1) зніка́ць, рассе́йвацца (пра пах, туман)

2) ху́тка прахо́дзіць (пра час, гнеў і г.д.)

2.

(sich) збіва́цца з даро́гі

(пра самалёт, птушку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)