штры́пка

(ням. Strippe)

кавалак тасьмы, які прышываецца знізу да калашыны штаноў і працягваецца пад ступню ці абутак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікрургі́я,

Правядзенне пад мікраскопам аперацый над вельмі дробнымі аб’ектамі — прасцейшымі, клеткамі і пад.; мікраскапічная хірургія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́ннік, ‑а, м.

Падстаўка або падсцілка пад што‑н. Гліняны паддоннік. Паддоннік пад настольную лямпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападсо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Падсунуць многае пад што‑н. Пападсоўваць скрынкі пад шафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kaucja

kaucj|a

ж. заклад, залог; грашовы залог;

wziąć za ~ą — узяць пад заклад;

złożyć ~ę — унесці заклад;

wypuścić (zwolnić) kogo za ~ą — вызваліць пад грашовы залог (заклад) каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адхо́н, -ну м.

1. ж.-д. отко́с;

пусці́ць пад а. — пусти́ть под отко́с;

2. (отлогое место) отло́гость ж., отко́с, склон, скос; (горы, холма) косого́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасядзе́ць сов., в разн. знач. посиде́ть;

п. за кні́гай — посиде́ть за кни́гой;

п. у знаёмых — посиде́ть у знако́мых;

п. пад а́рыштам — посиде́ть под аре́стом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрэ́бціся несов.

1. (производить шум, скребя) скрести́сь;

мы́шы ~бліся пад падло́гай — мы́ши скребли́сь в подпо́лье;

2. страд. скобли́ться; чи́ститься, очища́ться; см. скрэ́бці 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утварэ́нне ср., в разн. знач. образова́ние;

у. дзяржа́вы — образова́ние госуда́рства;

у. го́рных паро́д — образова́ние го́рных поро́д;

тлу́шчавыя ўтварэ́нні пад ску́рай — жировы́е образова́ния под ко́жей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падця́ць

1. (адсячы, падрэзаць) (von únten) ábhauen* vt, ábschneiden* vt, ábschlagen* vt;

2. (падагнуць пад сябе або прыціснуць да сябе):

падця́ць хвост den Schwanz éinziehen*;

падця́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

падця́ць гу́бы die Líppen zusámmen- [aufeinánder]préssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)