Verbum

адэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. (кніжн.). Чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-н. вучэння, секты.

2. перан. Заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якога-н. вучэння. А. анархізму.

акая́нны, -ая, -ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы.

2. Жорсткі, бесчалавечны, непрыемны. А. чалавек. Акаянная душа.

3. Ужыв. як лаянкавае, асуджальнае слова (разм.). Адыдзіся ад мяне, акаянны!

альбіно́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, жывёла або расліна, у якіх адсутнічае нармальная пігментацыя.

|| ж. альбіно́ска, -і, ДМ -но́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. альбіно́савы, -ая, -ае.

асі́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Герой беларускіх казак, воін вялікай сілы, мужнасці; волат.

2. перан. Чалавек магутнай сілы, мужнасці, адвагі.

|| прым. асі́лкавы, -ая, -ае. Асілкавая постаць.

аслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Недачуць, не разабраць, што сказана. Ці не аслухаўся я?

2. Уважліва ўслухацца. Чалавек аслухаўся і перастаў баяцца.

|| незак. аслу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

зайздро́сны, -ая, -ае.

1. Які заўсёды зайздросціць, поўны зайздрасці, які выражае зайздрасць. З. чалавек. З. позірк.

2. Здольны абудзіць зайздрасць. З. лёс. Зайздроснае здароўе.

|| наз. зайздро́снасць, -і, ж.

замёрзлы і заме́рзлы, -ая, -ае

1. Зацвярдзелы ад холаду; пакрыты ледзяной коркай. Замёрзлая гразь. Замёрзлыя вокны. Замёрзлыя пальцы (моцна азяблыя).

2. Які загінуў, памёр ад холаду. З. чалавек.

імігра́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які імігрыраваў (іміграваў) у іншую краіну.

|| ж. імігра́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. імігра́нцкі, -ая, -ае.

індывідуалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які праяўляе індывідуалізм у поглядах, паводзінах.

|| ж. індывідуалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. індывідуалі́сцкі, -ая, -ае.

інтэліге́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая належыць да інтэлігенцыі; інтэлігентны чалавек.

|| ж. інтэліге́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. інтэліге́нцкі, -ая, -ае.