Verbum

галава́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Тое, што і галавень.

|| прым. галавачо́вы, -ая, -ае.

галкі́пер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і варатар.

|| прым. галкі́перскі, -ая, -ае.

гангрэ́на, -ы, ж.

Амярцвенне тканак арганізма, якое суправаджаецца іх гніеннем.

|| прым. гангрэно́зны, -ая, -ае.

гарпу́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па кіданні гарпуна.

|| прым. гарпу́ншчыцкі, -ая, -ае.

гарта́нь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Верхняя частка дыхальнага горла.

|| прым. гарта́нны, -ая, -ае.

гашы́ш, -у, м.

Наркатычны сродак з індыйскіх канапель.

Курыць г.

|| прым. гашы́шны, -ая, -ае.

гее́на, -ы, ж.

У рэлігіі: месца вечных мук грэшнікаў; пекла.

|| прым. гее́нскі, -ая, -ае.

геолагаразве́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Геалагічныя пошукі карысных выкапняў.

|| прым. геолагаразве́дачны, -ая, -ае.

гераі́н, -у, м.

Моцнадзейны наркотык, які вырабляецца з опійнага маку.

|| прым. гераі́навы, -ая, -ае.

германафо́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Праціўнік, ненавіснік усяго нямецкага.

|| прым. германафо́бскі, -ая, -ае.