Скверашча́ць ‘туркацець, выдаваць траскучы гук’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скверашча́ць ‘туркацець, выдаваць траскучы гук’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́рчма ’стрымгалоў, як мага’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каро́ба ’посуд з ліпавай кары, зроблены для сыпкіх рэчываў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ква́сны ’кіслы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кермашава́ць ’быць на свяце, святкаваць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крадзе́ж ’тайнае прысвойванне чыёй-небудзь уласнасці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паважа́ты ’выконваючы пасаду фурмана ў вясельным поездзе’ сваяк нявесты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Папле́чнік ’таварыш па справе, саўдзельнік, саратнік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пачоска ’цяганне за валасы, лупцоўка’’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)