гід назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які суправаджае турыстаў і знаёміць іх са славутымі мясцінамі горада, краю.
-
Даведнік для турыстаў (устарэлае).
|| прыметнік: гідаўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
жандар назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які служыць у жандармерыі (пераноснае значэнне: краіна, урад якой душыць вызваленчы рух у іншых краінах).
|| прыметнік: жандарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
жываглот назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.
|| жаночы род: жываглотка.
|| прыметнік: жываглоцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
жывадзёр назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
-
Той, хто забівае і здымае скуру з забітай жывёлы.
-
Жорсткі бязлітасны чалавек.
|| жаночы род: жывадзёрка.
|| прыметнік: жывадзёрскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
расчулены прыметнік
Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.
- Расчулена (прыслоўе) дзякаваць.
- Р. чалавек.
- Р. голас.
|| назоўнік: расчуленасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
самадур назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які дзейнічае па асабістаму капрызу, не лічачыся з іншымі людзьмі.
|| жаночы род: самадурка.
|| прыметнік: самадурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сапляк назоўнік | мужчынскі род
-
Тое, што і соплі.
-
Нявопытны чалавек, які мала ведае жыццё; малакасос (размоўнае пагардлівае).
|| жаночы род: саплячка.
|| прыметнік: сапляцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
палена назоўнік | ніякі род
- Кавалак распілаванага і рассечанага бервяна на паліва.
- пераноснае значэнне: Непаваротлівы, тупы чалавек (лаянкавае).
|| памяншальная форма: паленца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пасажыр назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які ажыццяўляе паездку на поездзе, параходзе або іншым відзе транспарту.
|| жаночы род: пасажырка.
|| прыметнік: пасажырскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
фармаліст назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, чыя работа прасякнута фармалізмам (у 1 знач.).
-
Паслядоўнік фармалізму (у 2 знач.).
|| жаночы род: фармалістка.
|| прыметнік: фармалісцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)