◎ Плэ́йтух ’неахайны чалавек’ (Юрч. СНЛ). З польск. flejtuch ’брудны, неахайны, запэцканы чалавек’. Параўн. таксама wieit‑ гпух (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акру́тны

(польск. okrutny)

1) жорсткі, люты (напр. а. чалавек);

2) цяжкі, бязвыхадны (напр. а-ае становішча).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аксака́л

(цюрк. āqsaqal, ад āq = белы + saqal = барада)

паважаны, умудроны жыццём чалавек у народаў Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапацэнтры́зм

(ад антрапа- + цэнтр)

рэлігійна-ідэалістычны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай сусвету.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арангла́уты

(малайск. oranglaut = марскі чалавек)

марскія вандроўнікі, жыхары Малайскага архіпелага, якія вандруюць з вострава на востраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атле́т

(гр. athletes)

1) спартсмен, які займаецца атлетыкай, 2) чалавек моцнага складу і вялікай фізічнай сілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

багаты́р

(ст.-цюрк. bahatur)

1) казачны асілак, волат;

2) перан. вялікай сілы і адвагі чалавек, воін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блюзне́р

(польск. bluźnierz)

чалавек, які ганьбіць, зневажае бога, святых, догматы веры або што-н. дарагое, паважанае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вегетарыя́нец

(ням. Vegetarianer, ад с.-лац. vegetanus = раслінны)

чалавек, які спажывае толькі раслінную і малочную ежу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

даліхацэфа́л

(н.-лац. dolichocephalus, ад гр. dohchos = доўгі + kephale)

чалавек з доўгай галавой (параўн. брахіцэфал, мезацэфал).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)