спецыяліст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які мае спецыяльныя веды ў якой-н. галіне навукі, мастацтва.

  • С. па сардэчных захворваннях.

|| жаночы род: спецыялістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

старэць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Рабіцца старым.

    • З гадамі чалавек старэе.
  2. Станавіцца ўстарэлым.

    • Тэхніка старэе.

|| закончанае трыванне: састарэць, устарэць і пастарэць.

|| назоўнік: старэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стрыманы прыметнік

  1. Які ўмее валодаць сабой, умее стрымацца, не рэзкі.

    • С. характар.
    • С. чалавек.
  2. Пазбаўлены пыхі, шырокай гасціннасці.

    • С. прыём.

|| назоўнік: стрыманасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сумленны прыметнік

  1. Які валодае высокімі маральнымі якасцямі, пачуццём адказнасці перад іншымі.

  2. Бездакорны ва ўсіх адносінах чалавек.

    • С. грамадзянін.
    • С. працаўнік.

|| назоўнік: сумленнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

схаласт назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

  1. Паслядоўнік схаластыкі (у 1 знач.).

  2. Чалавек, які разважае схаластычна, займаецца схаластыкай (у 2 знач.).

|| жаночы род: схаластка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сінекдаха назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Від метаніміі — назва часткі замест назвы цэлага, прыватнага замест агульнага і наадварот, напр. «галава» замест «чалавек».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сіпаты прыметнік

Які страціў чысціню і гучнасць (пра голас, гукі і пад.).

  • С. голас.
  • С. чалавек (з прыглушаным хрыплым голасам).

|| назоўнік: сіпатасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прафесіянал назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца чым-н. як прафесіяй (у адрозненне ад аматара).

  • Аўтамабіліст-п.
  • Фатограф-п.

|| жаночы род: прафесіяналка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэшны прыметнік

Які многа награшыў.

  • Г. чалавек.
  • Грэшныя думкі.

Грэшным чынам у знач. пабочн. (размоўнае) — трэба прызнацца (у чым-н. дрэнным, ганебным).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гумарыст назоўнік | мужчынскі род

  1. Аўтар або выканаўца гумарыстычных твораў.

  2. Чалавек, які валодае пачуццём гумару (у 1 знач.).

|| жаночы род: гумарыстка.

|| прыметнік: гумарысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)