спецыяліст назоўнік | мужчынскі род
- С. па сардэчных захворваннях.
|| жаночы род: спецыялістка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
спецыяліст назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: спецыялістка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
старэць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Рабіцца старым.
Станавіцца ўстарэлым.
|| закончанае трыванне: састарэць, устарэць і пастарэць.
|| назоўнік: старэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
стрыманы прыметнік
Які ўмее валодаць сабой, умее стрымацца, не рэзкі.
Пазбаўлены пыхі, шырокай гасціннасці.
|| назоўнік: стрыманасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сумленны прыметнік
Які валодае высокімі маральнымі якасцямі, пачуццём адказнасці перад іншымі.
Бездакорны ва ўсіх адносінах
|| назоўнік: сумленнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
схаласт назоўнік | мужчынскі род | кніжнае
Паслядоўнік схаластыкі (у 1 знач.).
|| жаночы род: схаластка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сінекдаха назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін
Від метаніміі — назва часткі замест назвы цэлага, прыватнага замест агульнага і наадварот, напр. «галава» замест
«
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сіпаты прыметнік
Які страціў чысціню і гучнасць (пра голас, гукі і пад.).
|| назоўнік: сіпатасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
прафесіянал назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: прафесіяналка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
грэшны прыметнік
Які многа награшыў.
Грэшным чынам у знач. пабочн. (размоўнае) — трэба прызнацца (у чым-н. дрэнным, ганебным).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
гумарыст назоўнік | мужчынскі род
Аўтар або выканаўца гумарыстычных твораў.
|| жаночы род: гумарыстка.
|| прыметнік: гумарысцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)