das ~e dabéi ist, dass… — асаблі́вае ў гэ́тым вы́падку то́е, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АДЛУЧЭ́ННЕад царквы,
выключэнне з рэлігійнай абшчыны асоб за тое, што адмаўляюць Бога, не шануюць Маці Божую, святыя абразы. Выкарыстоўваецца як мера царк. пакарання ў праваслаўі, каталіцызме, іудаізме і некаторых інш. рэлігіях. Кананічнае права адрознівала вялікае адлучэнне, урачыстае (анафема) і малое (часовае, якое «вылечвае»). У сучасных умовах назіраюцца тэндэнцыі да адмаўлення ад такога пакарання.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАР’Е́Р
(франц. barriére),
1) невысокая перагародка, якая закрывае свабодны праход, праезд.
2) Спецыяльная перашкода, устаноўленая для пераадолення на спарт бегавой дарожцы, арэне цырка і інш. 3) Рыса перад кожным з удзельнікаў дуэлі, якую яны не павінны былі пераступаць пры стральбе.
4) Тое, што перашкаджае ажыццяўленню чаго-н., затрымлівае развіццё адпаведнай дзейнасці. Гл. таксама Бар’еры біягеаграфічныя.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
купі́ць
1. káufen vt, ánkaufen vt;
2. (падкупіць) káufen vt, bestéchen*vt;
◊
за што купі́ў, за то́е прадаю́≅ ich erzähle es so, wie ich es gehört habe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зала́дзіцьсов.
1. заде́лать;
з. дзі́рку ў пло́це — заде́лать ды́рку в забо́ре;
2.разг. зала́дить;
з. адно́ і то́е ж — зала́дить одно́ и то же;
~дзілі дажджы́ — зала́дили дожди́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халасты́в разн. знач. холосто́й;
х. чалаве́к — холосто́й челове́к;
~то́е жыццё — холоста́я жизнь;
х. ход машы́ны — холосто́й ход маши́ны;
х. патро́н — холосто́й патро́н;
◊ на ~ты́м хаду́ — на холосто́м ходу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
возв разн. знач. воз, род. во́за м.;
воз дров воз дроў;
воз новосте́йперен. воз наві́н;
◊
что с во́за упа́ло, то пропа́лопосл. што з во́за упа́ла, то́е прапа́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сакрэ́т ’тое, што падлягае захаванню употай, аб чым не гавораць усім; тайна’ (ТСБМ, Шат., Касп., Байк. і Некр.). З польск.sekret, таксама як і рус.секре́т (гл. Фасмер, 3, 593; Кюнэ, Poln., 96). Польскае слова з лац.sekretus ’тое, што аддзелена, скрыта; тайна’ (Фасмер, там жа; Брукнер, 484).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Натомес ’на тое месца’ (клец., Бел. дыял., 134). З *нато‑ мес(ца), гл. папярэдняе слова.