каракалпа́кі, ‑аў; адз. каракалпак, ‑а, м.; каракалпачка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. каракалпачкі, ‑так; ж.

Народнасць цюркскай моўнай групы, якая складае асноўнае насельніцтва Каракалпакскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наго́ткі, так; адз. наготка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Назва аднагадовых садовых раслін сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі і насеннем, падобным на птушыны кіпцюр; кракос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несхава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які праяўляецца зусім адкрыта; нястоены. — Схітрыў? Так? — ціха, з несхазанай нянавісцю спытаў Віктар. Гамолка. Следчы з несхаванай цікавасцю разглядаў зухаватага лётчыка. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паздзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Здзець, зняць з сябе ўсё, многае. Пад поўдзень сонца прыгрэла так, што некаторыя бабы нават паздзявалі кофты. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пале́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Спец. Празрыстая пласцінка з сеткай квадратаў, пры дапамозе якой вызначаецца плошча ўчасткаў на планах і картах.

[Ад фр. palette — пласцінка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́пацца, ‑аецца; зак.

Разм. Патрэскацца. Засмяглыя [хлопчыкавы] вусны парэпаліся, і з іх сачылася кроў. Шамякін. У чэрвені балотца наша так высахла, што іл аж парэпаўся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіра́віцца, ‑віцца; зак.

Зрабіцца дзіравым; знасіцца. Прадзіравіцца дах; дзе тут будзеш перакрываць, забіў так-сяк дошкамі дзіркі, каб не капала на галаву — і ўсё. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтушо́р, ‑а, м.

Спецыяліст па рэтушаванню. Або тыя бровы? Пэўна рэтушор Так падвёў алоўкам. Танк. У пакой зайшоў Рыгор Галавасцікаў — наш рэдакцыйны мастак-рэтушор. Сабаленка.

[Фр. retoucheur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку, крыху светлы. З першага погляду.. бараду [пісара Дулебы] можна было б назваць рыжаю, але яна была не рыжая, а так сабе светлаватая. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Тое, што і світа ​3. Амелька адхіліў крысо світкі і падаў Тэклі гладышык светлага мёду. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)