міко́зы

(ад гр. mykes = грыб)

хваробы чалавека і жывёл, якія выклікаюцца патагеннымі грыбамі, напр. дражджавымі (бластамікоз; плесневымі (аспергілёз), актынаміцэтамі (актынамікоз) і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плетызмо́граф

(ад гр. plethysmos = павелічэнне + -граф)

прыбор для рэгістрацыі змен аб’ёму органаў у чалавека і жывёл, якія залежаць ад стану крывяносных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псеўдапо́дыі

(ад псеўда- + -подыі)

часовыя тонкія адросткі пратаплазмы, якія выпускаюцца целам шматлікіх прасцейшых жывёл, напр. амёб, для перамяшчэння і захоплівання ежы; псеўданожкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радапсі́н

(ад гр. rhodon = ружа + ops = вока)

святлоадчувальны складаны бялок, асноўны зрокавы пігмент палачкавых клетак сятчаткі вока ў пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спермі́н

(ад гр. sperma = семя)

арганічнае рэчыва, якое здабываецца з семянной вадкасці жывёл і ўжываецца як лекавы сродак, што ўмацоўвае нервовую сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксано́мія

(ад гр. taksis = парадак, лад + -номія)

тэорыя і метады класіфікацыі раслін і жывёл, а таксама распрацоўка правіл класіфікацыі і вылучэнне таксонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трофабіёз тро́фабіёз

(ад гр. trophe = ежа + -біёз)

разнавіднасць сімбіёзу, якая назіраецца ў некаторых жывёл (напр. у мурашак, якія харчуюцца выдзяленнямі тлей тлі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

туніка́ты

(лац. tunicatus = які мае абалонку)

падтып марскіх жывёл тыпу хордавых, цела якіх пакрыта тунікай 3 (апендыкулярыі, асцыдыі, пірасомы, сальпы і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фасфата́зы

(ад фасфаты)

гідралітычныя ферменты, якія каталізуюць адшчапленні фосфарнай кіслаты з арганічных злучэнняў; змяшчаюцца ва ўсіх клетках арганізма чалавека, жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фібрабла́сты

(ад. лац. fibra = валакно + -бласты)

разнавіднасць клетак злучальнай тканкі жывёл і чалавека, якія прымаюць удзел ва ўтварэнні міжклетачнага рэчыва і фібрацытаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)