гапласпары́дыі

(ад гр. haploos — просты + спора + -idion = памяншальны суфікс)

арганізмы, якія належаць да тыпу прасцейшых; паразітуюць у тканках некаторых жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемаспары́дыі

(ад гема- + гр. spora = семя + -idion = памяншальны суфікс)

атрад прасцейшых класа спаравікоў паразітуюць у крыві пазваночных жывёл і чалавека, выклікаючы захворванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідразо́і

(н.-лац. hydrozoa)

клас водных кішачнаполасцевых жывёл тыпу кнідарый, асобіны якога маюць форму паліпа або медузы; уключае падкласы гідроідных і сіфанафораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глюкаго́н

(ад гр. glykys = салодкі + -гон)

гармон чалавека і жывёл, які выпрацоўваецца падстраўнікавай залозай і ўдзельнічае ў рэгуляцыі вугляводнага абмену ў арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэзінва́зія

(ад дэз- + інвазія)

комплекс мерапрыемстваў па знішчэнню ў навакольным асяроддзі зародкавых і лічынкавых форм узбуджальнікаў інвазійных хвароб жывёл, чалавека і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заала́трыя

(ад заа- + -латрыя)

сукупнасць абрадаў і вераванняў, звязаных з рэлігійным культам жывёл; была пашырана ў Стараж. Егіпце, Індыі і іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імпрэгна́цыя

(ад ім- + лац. praegnas, -atis = напоўнены)

метад насычэння фіксаванай тканкі жывёл растворам солей серабра, золата, свінцу, осмію для выяўлення іх структуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інкрэ́цыя

(лац. incretio = выдзяленне)

выдзяленне пэўнай групай залоз арганізма чалавека і жывёл асаблівых фізіялагічна актыўных рэчываў (гармонаў) непасрэдна ў кроў або лімфу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́лібактэрыёз

(ад гр. kolon = тоўстая кішка + бактэрыёз)

інфекцыйнае захворванне нованароджанага маладняку сельскагаспадарчых жывёл і пушных звяроў, якое выклікаецца патагеннымі сератыпамі кішэчнай палачкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кросбры́дзінг

(англ. crossbreeding, ад cross = скрыжоўванне + breeding = развядзенне)

разнавіднасць аўтбрыдзінгу, метад развядзення сельскагаспадарчых жывёл, пры якім скрыжоўваюцца жывёлы розных парод (параўн. інбрыдзінг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)