Verbum

плех, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Месца на галаве, дзе не выраслі або вылезлі валасы.

2. Голае месца сярод збажыны, лесу і пад.

по́катам, прысл.

1. Пра ляжачых: адзін каля аднаго, без асобага парадку.

Спаць п. на падлозе.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.).

Грузіць бярвенне п.

дрыго́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (разм.).

Дрыжыкі, хваляванне ад страху і пад.

Д. ахапіла цела.

Нервовая д.

|| прым. дрыго́ткі, -ая, -ае.

Д. голас.

вінт¹, -а́, М -нце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Частка рухавіка парахода, самалёта і пад. ў выглядзе лопасцей, замацаваных на вале.

|| прым. вінтавы́, -а́я, -о́е.

вы́цвісці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цвіце; зак.

Пазбавіцца яркасці афарбоўкі (ад часу, сонца і пад.).

Выцвілі шпалеры на сценах.

|| незак. выцвіта́ць, -а́е.

мата́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца матаннем (нітак, пражы і пад.).

|| ж. мата́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. мата́льшчыцкі, -ая, -ае.

мело́дыка, -і, ДМ -дыцы, ж.

1. Вучэнне аб мелодыі.

2. Сукупнасць меладычных сродкаў, уласцівых асобнаму музычнаму твору, жанру, кампазіцыі і пад.

М. верша.

кар’е́р², -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца адкрытай здабычы карысных выкапняў, а таксама месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

касмы́ль, -я́, мн. -і, -ёў, м. (разм.).

Скудлачаная пасма валасоў, воўны і пад.

Касмылі валасоў.

К. кудзелі.

|| памянш. касмылёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

кля́мар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.

Узяць у клямары сцяну.

|| прым. кля́марны, -ая, -ае.