Verbum

нару́чнікі, -аў, адз. -нік, -а, м.

Металічныя кольцы, злучаныя ланцужком, якія надзяваюцца на рукі злачынцам, зняволеным; кайданкі.

неплаце́ж, -цяжу́, мн. -цяжы́, -цяжо́ў, м.

Неўнясенне ў тэрмін грошай, якія падлягаюць выплаце паводле адпаведных абавязацельстваў; нявыплата.

неўрало́гія, -і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць будову, развіццё і дзейнасць нервовай сістэмы.

|| прым. неўралагі́чны, -ая, -ае.

нуклеі́навы, -ая, -ае.

У выразе: нуклеінавыя кіслоты (спец.) — высокамалекулярныя арганічныя злучэнні, якія захоўваюць і перадаюць генетычную інфармацыю.

плач, -у, м.

Нечленараздзельныя галасавыя гукі, якія выражаюць гора ці моцную жальбу і суправаджаюцца слязамі.

П. дзіцяці.

бухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

Узнімаць, настройваць каго-н. на якія-н. дзеянні.

Пачалі народ б.

мія́змы, -аў, адз. мія́зма, -ы, ж. (кніжн.).

Атрутныя выпарэнні, якія ўтвараюцца пры гніенні.

|| прым. міязматы́чны, -ая, -ае.

муа́р, -у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

|| прым. муа́равы, -ая, -ае.

Муаравая стужка.