га́фній

(н.-лац. hafnium, ад Hafnia = лацінская назва Капенгагена)

хімічны элемент, серабрыста-шэры метал, спадарожнік цырконію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грыза́йль

(фр. grisaille, ад gris = шэры)

дэкаратыўны жывапіс, выкананы адценнямі аднаго колеру, звычайна шэрага або карычневага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліяэнцэфалі́т

(ад гр. polios = шэры + энцэфаліт)

хвароба, якая характарызуецца запаленнем і перараджэннем шэрага рэчыва галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раштэ́йн

(ням. Rohstein, ад roh = шэры + Stein = камень)

разнавіднасць штэйну, найменш багатая выдаляемым пры плаўцы металам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Астацца цэлым, непашкоджаным сярод разбуранага, уцалець. Як ацалелі дрэвы тут кругом, Дзе фронт узрыў снарадамі грунт шэры? Танк. // Астацца жывым, не загінуць. Ацалець у жорсткім баі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leaden [ˈledn] adj. lit.

1. свінцо́вы; шэ́ры;

leaden clouds/waves свінцо́выя хма́ры/хва́лі

2. ну́дны;

a leaden performance ну́дны спекта́кль

3. паво́льны; сто́млены (пра рух); ця́жкі (пра крокі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

leaden

[ˈledən]

adj.

1) сьвінцо́вы

2) цяжкі́, як сьвіне́ц

3) ну́дны, пану́ры

4) сі́не-шэ́ры

5) паво́льны; абцяжа́раны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

off-white

[,ɔfˈhwaɪt]

1.

n.

бру́дна-бе́лы ко́лер, ве́льмі сьве́тлы бэ́жавы або́ шэ́ры ко́лер

2.

adj.

ама́ль бе́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сара́ч ’сукно з горшага гатунку воўны’ (стол., Нар. лекс.; Сл. Брэс.). Ад серы (гл. шэры) з суф. ‑ач; назва па колеру тканіны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Со́вы фалькл. ‘шэры, сівы?’: “Бадай, зязюлька, бадай, совая, цэлы век кукавала” (Восеньскія і талочныя песні, 1981, 215). Няясна (памылка ў запісе — сівая?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)