аквамары́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аквамарыну. Аквамарынавае шкло. // Зроблены з аквамарыну. Аквамарынавы пярсцёнак.

2. Колеру аквамарыну. Аквамарынавы фон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dröhnen

vi грыме́ць, гудзе́ць, гусці́; дры́нкаць, бразджа́ць (пра шкло)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

составно́й састаўны́; (являющийся частью) складо́вы;

составно́е стекло́ састаўно́е шкло;

составна́я часть госуда́рства складо́вая ча́стка дзяржа́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

лабавы́ лобово́й;

л. ве́цер — лобово́й ве́тер;

~ва́я ата́ка — лобова́я ата́ка;

~во́е шкло аўтамабі́ля — лобово́е стекло́ автомоби́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

негаты́ўны I фото негати́вный;

~нае шкло — негати́вное стекло́

негаты́ўны II (отрицательный) негати́вный;

н. адка́з — негати́вный отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пляшы́вы, ‑ая, ‑ае.

З плешам, аблыселы. Шыковіч праз шкло ў задняй сценцы бачыў, як з боку ў бок матлялася пляшывая галава. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіялі́т

(ад гр. hyalos = шкло + -літ)

мінерал класа сілікатаў, празрыстая разнавіднасць апалу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вітра́ж

(фр. vitrage, ад лац. vitrum = шкло)

малюнак або ўзор з каляровага шкла ў вокнах, дзвярах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

малахі́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малахіту. Малахітавае радовішча. // Зроблены з малахіту. Малахітавая шкатулка. Малахітавае шкло.

2. Колеру малахіту. Малахітавае плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́віцца, ‑віцца; незак.

1. Рабіцца вадкім ад награвання да высокай тэмпературы (пра цвёрдыя целы). Ад высокай тэмпературы плавіцца шкло.

2. Зал. да плавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)