блакі́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блакітнага. Якое шкло! Такое празрыстае, з ледзь-ледзь прыкметнай блакітнасцю! М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Паліруючы, зрабіць што‑н. гладкім, бліскучым. Адпаліраваць шкло, стол, шафу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́ць, шклую, шклуеш, шклуе; зак. і незак., што.

Спец. Плаўленнем ператварыць (ператвараць) у шкло. Шклаваць пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крон​2

[ням. Kron(glas)]

шкло для аптычных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

безаско́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўтварае асколкаў з вострымі краямі пры ўдары або ціску (звычайна пра шкло).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для вымярэння ўзроўню і расходу вады. Вадамерны кран. Вадамернае шкло. Вадамерны пост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы). Гатунковае шкло. Гатунковая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павеліча́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для павелічэння таго, што разглядаецца.

Павелічальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць большы памер прадмета ці большую ступень якасці, а таксама эмацыянальныя адносіны (напр.: дамішча, велічэзны). Павелічальныя суфіксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

teleskopowy

teleskopow|y

тэлескопны;

soczewka ~a — тэлескопнае шкло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ашкляне́ць, ‑ее.

Стаць падобным на шкло; застыць (пра вочы). І раптам Сярожкавы вочы ажно ашклянелі ад здзіўлення. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)