Verbum

непрахо́днасць, -і, ж.

1. гл. непраходны.

2. Няздольнасць прапускаць што-н. (аб органах чалавека або жывёлы; спец.).

Н. кішэчніка.

нерукатво́рны, -ая, -ае (уст. і высок.).

Такі, якога нельга стварыць працай рук чалавека.

Н. помнік.

|| наз. нерукатво́рнасць, -і, ж.

паду́шны, -ая, -ае; гіст.

Асноўны падатак, які ў 18—19 стст. браўся з кожнага чалавека, з душы.

П. падатак.

накляпа́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., на каго (што) (разм.).

Нагаварыць на каго-н., узвесці паклёп.

Дарэмна накляпалі на чалавека.

жаўла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Цвёрдая, у выглядзе гуза, пухліна на целе чалавека, жывёлы.

|| прым. жаўла́чны, -ая, -ае.

герантало́гія, -і, ж.

Навука, якая займаецца вывучэннем працэсаў старэння чалавека і пошукамі спосабаў падаўжэння жыцця.

|| прым. геранталагі́чны, -ая, -ае.

абылга́ць, -лгу́, -лжэ́ш, -лжэ́; -лжо́м, -лжаце́, -лгу́ць; -лжы́; -лга́ны; зак., каго.

Абгаварыць каго-н., узвесці паклёп.

А. сумленнага чалавека.

по́гань, -і, ж. (разм., пагард.).

1. Усё паганае, непрыемнае, што выклікае агіду.

2. Пра нядобрага чалавека (людзей).

Фашысцкая п.

склясці́, скляну́, скляне́ш, скляне́; склянём, скляняце́, скляну́ць; скляў, -ляла́, -ло́; скляні́; зак., каго-што.

Падвергнуць праклёну, праклясці.

С. чалавека.

чалавекападо́бны, -ая, -ае.

Падобны на чалавека.

○

Чалавекападобныя малпы — назва сямейства малпаў, да якога адносяцца гарыла, арангутан, шымпанзэ і гібон.