трыбуха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з празмерна вялікім жыватом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хват, -а, М хва́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Бойкі, спрытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хра́бры, -ая, -ае.

Які вызначаецца храбрасцю; смелы, мужны.

Х. чалавек.

Х. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

целаскла́д, -у, М -дзе, м.

Склад, форма цела, фігура.

Чалавек моцнага целаскладу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

niewdzięcznik

м. няўдзячны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obrażalski

разм.крыўдлівы чалавек; крыўдун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

światowiec

м. свецкі чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nagus

м. голы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ideowiec

м. ідэйны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jaskiniowiec

м. пячорны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)