príma
a inv найвышэ́йшай я́касці, пе́ршага гату́нку, фа́йны, цудо́ўны
~ Qualität — вышэ́йшая я́касць
das ist ja ~! — гэ́та ж цудо́ўна!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
nectar [ˈnektə] n.
1. bot. некта́р, кве́ткавы сок
2. myth. некта́р, напі́так баго́ў; таксама перан. цудо́ўны жыватво́рны напі́так
3. густы́ сок, прыгатава́ны з некато́рых ві́даў фру́ктаў (абрыкос, манга, персік і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
remarkable [rɪˈmɑ:kəbl] adj. (for) надзвыча́йны, цудо́ўны, дзі́ўны; які́ вылуча́ецца чым-н.;
Finland is remarkable for its large number of lakes. Фінляндыя вылучаецца вялікай колькасцю азёраў.
♦
in a remarkable manner дзі́ўным чы́нам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адкры́цца, -ры́юся, -ры́ешся, -ры́ецца; зак.
1. Стаць адкрытым; адчыніцца (гл. адкрыць).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра рану: перастаць зажываць, разысціся краямі.
Адкрыліся старыя раны.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць бачным, паказацца.
Наперадзе адкрыўся цудоўны краявід.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выявіцца, з’явіцца (разм.).
Адкрылася хвароба.
5. каму. Расказаць пра сябе адкрыта, шчыра, прызнацца ў чым-н.
А. свайму сябру.
6. Стаць зразумелым каму-н.
Перад намі адкрылася ясная будучыня.
Свет мастацтва адкрыўся для мяне.
7. перан. Стаць даступным, магчымым.
Перад ім адкрываліся ўсе дзверы.
8. Пачаць сваё існаванне, дзейнасць (пра ўстанову, прадпрыемства і пад.).
У суседняй вёсцы адкрылася школа.
|| незак. адкрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
physique [fɪˈzi:k] n. целаскла́д;
a fine/muscular/well-developed physique цудо́ўны/му́скулісты/разві́ты целаскла́д;
He doesn’t have the physique for such heavy work. Па сваім целаскладзе ён не падыходзіць да такой цяжкай працы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Заўзяты ’ўпарты, напорысты, напружаны’. Рус. завзя́тый, укр. завзя́тий, польск. zawzięty ’тс’, славац. zavzalý ’тс’; параўн. славен. zavzę́ten ’дзіўны, цудоўны; цяжкі на пад’ём’. Паводле формы, дзеепрыметнік на ад *za + vъz‑ę‑ti (гл. узяць), утвораны хутчэй за ўсё па польск. глебе, дзе вядомае і цяпер zawziąć ’узяць’ у ст.-польск. мела шырокае ўжыванне з далейшым развіццём значэння ’узяты’ > ’захоплены’ (у прамым і пераносным сэнсе) > ’упарты’. З польск. у бел. укр. > рус., а таксама славац. Фасмер, 2, 72; Брукнер, 640. Славен. мае іншае значэнне і ўтварэнне і можа лічыцца асобным словам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апа́л 1, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апальваць — апаліць.
2. Тое, чым што‑н. апальваецца (дровы, драўнінныя адыходы, торф і пад.); паліва. Але яшчэ пытае люты. Зіму прывёўшы на прычал, Ці добра, людзі, вы абуты? Як вы багаты на апал? Колас.
3. Апрацоўка гліняных вырабаў высокай тэмпературай.
апа́л 2, ‑у, м.
Празрысты шклопадобны камень (звычайна малочнага колеру з блакітнаватым ці жаўтаватым адлівам), некаторыя гатункі яго лічацца каштоўнымі. А там Урал Хавае скарбы руд, Тапаз, апал, Цудоўны ізумруд. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sovereign2 [ˈsɒvrɪn] adj.
1. вярхо́ўны, вышэ́йшы;
sovereign power вярхо́ўная ўла́да
2. fml суверэ́нны, незале́жны;
become a sovereign state стаць суверэ́ннай дзяржа́вай
3. fml цудо́ўны;
a sovereign remedy эфекты́ўны сро́дак;
a sovereign joke бліску́чы жарт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
exquisite
[ɪkˈskwɪzɪt]
adj.
1) цудо́ўны, захапля́льны
2) во́стры, мо́цны
exquisite joy — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць
3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)
an exquisite ear for music — даскана́лы музы́чны слых
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
завяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.
1. Замацавацца, сцягнуцца вузлом, бантам і пад. Гальштук добра завязаўся. // Абгарнуцца, накрыцца чым‑н., завязаўшы канцы вузлом. Марыя Кудзіна завязалася хусткай па самыя вочы. Васілевіч.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устанавіцца, распачацца (пра якія‑н. узаемаадносіны, узаемныя дзеянні). Завязалася гутарка. Завязалася сяброўства.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утварыцца, узнікнуць (звычайна пра плод). Пры клопатах такіх расліна забуяла між другіх, На ёй агурок цудоўны завязаўся. Корбан. На яблынях пышных у маі Завязаліся з кветак плады. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)