ка́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да казкі (у 1 знач.). Казачны сюжэт. Казачная канцоўка.

2. Які існуе толькі ў казках; нерэальны. Казачны горад. Казачныя асілкі. □ Верыцца [Ніне], што ў цемры над ёю, быццам казачны добры дух, заўсёды будзе бабуля — першая, найлепшая, адзіная... Брыль. // перан. Незвычайны, дзівосны, цудоўны. Вестка аб казачнай машыне... умомант абляцела ўсё наваколле. Дадзіёмаў. — Валі, напэўна, падабаецца слухаць казачную музыку Моцарта, Ліста, любавацца на карціны Гроггера і Матэйкі? Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fabulous [ˈfæbjələs] adj.

1. infml выда́тны, цудо́ўны;

We had a fabulous holiday. Мы выдатна адпачылі.

2. fml нечува́ны; невераго́дны;

fabulous wealth/riches ка́зачнае бага́цце

3. міфі́чны; ка́зачны;

fabulous beasts міфі́чныя істо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

świetny

пышны, раскошны, велікапышны; вельмі добры; цудоўны; надзвычайны;

w ~ch humorach — у цудоўным гуморы (настроі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fajny

fajn|y

разм. файны, класны, цудоўны;

~a dziewczyna — файная (добрая, прыгожая) дзяўчына; класная дзеўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

príma

a inv найвышэ́йшай я́касці, пе́ршага гату́нку, фа́йны, цудо́ўны

~ Qualität — вышэ́йшая я́касць

das ist ja ~! — гэ́та ж цудо́ўна!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nectar [ˈnektə] n.

1. bot. некта́р, кве́ткавы сок

2. myth. некта́р, напі́так баго́ў; таксама перан. цудо́ўны жыватво́рны напі́так

3. густы́ сок, прыгатава́ны з некато́рых ві́даў фру́ктаў (абрыкос, манга, персік і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

remarkable [rɪˈmɑ:kəbl] adj. (for) надзвыча́йны, цудо́ўны, дзі́ўны; які́ вылуча́ецца чым-н.;

Finland is remarkable for its large number of lakes. Фінляндыя вылучаецца вялікай колькасцю азёраў.

♦

in a remarkable manner дзі́ўным чы́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адкры́цца, -ры́юся, -ры́ешся, -ры́ецца; зак.

1. Стаць адкрытым; адчыніцца (гл. адкрыць).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра рану: перастаць зажываць, разысціся краямі.

Адкрыліся старыя раны.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць бачным, паказацца.

Наперадзе адкрыўся цудоўны краявід.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выявіцца, з’явіцца (разм.).

Адкрылася хвароба.

5. каму. Расказаць пра сябе адкрыта, шчыра, прызнацца ў чым-н.

А. свайму сябру.

6. Стаць зразумелым каму-н.

Перад намі адкрылася ясная будучыня.

Свет мастацтва адкрыўся для мяне.

7. перан. Стаць даступным, магчымым.

Перад ім адкрываліся ўсе дзверы.

8. Пачаць сваё існаванне, дзейнасць (пра ўстанову, прадпрыемства і пад.).

У суседняй вёсцы адкрылася школа.

|| незак. адкрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

physique [fɪˈzi:k] n. целаскла́д;

a fine/muscular/well-developed physique цудо́ўны/му́скулісты/разві́ты целаскла́д;

He doesn’t have the physique for such heavy work. Па сваім целаскладзе ён не падыходзіць да такой цяжкай працы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Заўзяты ’ўпарты, напорысты, напружаны’. Рус. завзя́тый, укр. завзя́тий, польск. zawzięty ’тс’, славац. zavzalý ’тс’; параўн. славен. zavzę́ten ’дзіўны, цудоўны; цяжкі на пад’ём’. Паводле формы, дзеепрыметнік на ад *za + vъz‑ę‑ti (гл. узяць), утвораны хутчэй за ўсё па польск. глебе, дзе вядомае і цяпер zawziąć ’узяць’ у ст.-польск. мела шырокае ўжыванне з далейшым развіццём значэння ’узяты’ > ’захоплены’ (у прамым і пераносным сэнсе) > ’упарты’. З польск. у бел. укр. > рус., а таксама славац. Фасмер, 2, 72; Брукнер, 640. Славен. мае іншае значэнне і ўтварэнне і можа лічыцца асобным словам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)