насёрбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Сёрбаючы, наесціся. А дзецям.. — хоць бы што! Насёрбаюцца варанай крапівы і галёкаюць па вуліцы. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рата́й, ‑я, м.
Уст. Араты. На сонцы пабліскваюць рэйкі. І хоць бы дзе след чалавечы. Нідзе ні ратая, ні жнейкі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.
Разм. Зачараваць. Счараваў вяскоўцаў снег: Хоць бы слова, крык ці смех, — Ціха-ціха. Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.
Разм. пагард. Ухіляцца ад працы; гультаяваць. Малярных работ хоць адбаўляй, а дзявочая брыгада фактычна філоніць. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
храбры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.
Старацца быць храбрым; падбадзёрваць сябе. Пісар Дулеба хоць трохі і прыціх, але ўсё яшчэ храбрыцца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эрза́ц, ‑а, м.
Непаўнацэнны заменнік чаго‑н.; сурагат. [Грэчка:] — Цыгарэты ў іх [немцаў] хоць і пахучыя, скажу я вам, але дрэнь, эрзац. Няхай.
[Ням. Ersatz — замена.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
patént
разм. выда́тны, хва́цкі
ein ~er Kerl — малайчы́на; хлапе́ц хоць куды́
er ist ímmer ~ gekléidet — ён заўсёды элега́нтна апра́нуты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адбаўля́ць wégnehmen* vt, ábnehmen* vt; ábgießen* vt (адліць); ábschütten vt (адсыпаць); verkléinern vt, vermíndern vt, verríngern vt (паменшыць);
◊ хоць адбаўля́й разм im Überfluss; mehr als genúg
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нягла́дкі, ‑ая, ‑ае.
Няроўны, шарахаваты. Нягладкая дошка. // перан. Які мае ў сабе пэўныя хібы, заганы; немілагучны (пра вершы, прамовы і пад.). Хоць у Багушэвіча і сустракаюцца часамі нягладкія, неадшліфаваныя вершы, хоць яго некаторыя вершы збіваюцца на сілабічную метрыку, усё ж па паэтычнаму майстэрству ніхто з беларускіх паэтаў XIX ст. не можа зраўняцца з Багушэвічам. Івашын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трава́ ж. трава́;
◊ т. ~во́й — трава́ траво́й;
~во́й зарасці́ — траво́й порасти́;
хоць т. не расці́ — хоть трава́ не расти́;
хоць воўк ~ву́ еш — хоть трава́ не расти́;
благу́ю ~ву́ з по́ля вон — посл. худу́ю траву́ с по́ля вон;
цішэ́й вады́, ніжэ́й ~вы́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)