Фін К. 2/248, 249, 252; 4/18, 202; 6/507; 10/220; 11/374; 12/636, 640

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фіск м. уст. фін. Fískus m -, Stáatskasse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

со́ла-вэ́ксаль м. фін. Sólawechsel m -s, -, Éigenwechsel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўды́т м. фін.. Áudit [i ´ɔdit] n -s, -s Wírtschaftsprüfung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бонд м. фін. (залог, гарантыя) Bond m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акцы́з м. фін. Akzíse f -, -n, Verbráuchsabgabe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэпане́нт фін. Deponént m -en, -en; Éinzahler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pochodny

pochodn|y

вытворны; другасны;

wyraz ~y — вытворнае слова;

instrumenty ~e фін. вытворныя інструменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyskontować

незак.

1. фін. дыскантаваць;

2. co атрымліваць выгаду з чаго; карыстацца вынікам чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тулус ‘тлушч’ («жир, ктотороый называется тулусам», Нік. Очерки). Няясна; малаверагодная сувязь з фармальна ідэнтычным фін. tulus ‘крэсіва, крэмень’ (> рус. тулукса ‘тс’, гл. Фасмер, 4, 118). Магчыма, звязана з ту́сцень ‘бабровы тлушч’ (Ласт.) з апакопай *тулусцень?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)