азеляні́ць, азеляню, азяленіш, азяленіць; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты і пад. там, дзе няма расліннасці. Азеляніць вуліцы, берагі ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарсцвя́ны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка распадаецца на жарству. Жарсцвяны камень. // Які складаецца з жарствы, пакрыты жарствой. Жарсцвянае дно ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напераво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.

Перавезці вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Наперавозіць людзей на другі бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятвя́гі, ‑аў.

Адно з старажытных заходнябалцкіх плямён, якое да 13 ст. насяляла тэрыторыю паміж Нёманам і вярхоўямі ракі Нараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

б’еф

(фр. bief)

участак ракі або канала паміж дзвюма плацінамі, двума шлюзамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

estuary

[ˈestʃueri]

n., pl. -aries

1) шыро́кае ву́сьце ракі́

2) ву́сьце ў мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

influx

[ˈɪnflʌks]

n.

1) наплы́ў -ву m.

2) ву́сьце n., уто́ка f. (ракі́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

узбярэ́жжа н Strand m -es, -e, Küste f -, -n (мора); Úfer n -s, - (ракі, возера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэ́льта​I ж (вусце) Délta n -s, pl -s і -ten;

дэ́льта ракі́ Flússdelta n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

entláng

prp (A, D) уздо́ўж

den Fluss ~, dem Fluss ~ — уздо́ўж ракі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)