фрукт м.

1. (плод) фрукт;

све́жыя фру́кты — све́жие фру́кты;

2. прост., пренебр. (о человеке) фрукт, тип, субъе́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

kumquat

[ˈkʌmkwɑ:t]

n.

камкво́т -а m. (малы́ як сьлі́ўка плод, падо́бны да апэльсі́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бана́н, ‑а, м.

1. Шматгадовая пальмападобная трапічная расліна сямейства бананавых.

2. Мучністы салодкі плод гэтай расліны. [Хлопчык] часта бегаў.. [у лес], каб сцягнуць какосавы арэх, банан і іншыя добрыя рэчы. Маўр.

[Ісп. banano, banana.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айва́, ‑ы, ж.

1. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства ружакветных.

2. Плод гэтага дрэва, падобны на яблык і грушу, цвёрды, даўкі на смак. / у знач. зб. Варэнне з айвы.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анана́с, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Травяністая трапічная расліна. // ‑у, у знач. зб. Вырошчванне ананасу.

2. ‑а. Плод гэтай расліны, залацістага колеру, прадаўгаватай формы, духмяны і сакаўны.

[Ісп. ananas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́бачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш. да каробка (у 1 знач.).

2. Сухі плод расліны, у якім знаходзіцца насенне. Каробачка маку. Каробачка лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіста́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Паўднёвае пладовае дрэва з перыстымі лістамі сямейства сумахавых.

2. Ядомы плод гэтага дрэва, які мае форму невялікага арэха.

[Ад фр. pistache з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́трус, ‑у, м.

1. Дрэва ці куст сямейства рутавых (апельсіны, лімоны, мандарыны і пад.).

2. Плод гэтага дрэва. «А дзе мы цытрусаў, скажыце, набяром?» — Задаў пытанне хтось. Корбан.

[Лац. citrus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Südfrucht

f -, -früchte

1) паўднёвы плод

2) pl субтрапі́чныя пладо́выя культу́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

conker [ˈkɒŋkə] n.

1. bot. ко́нскі кашта́н (плод)

2. pl. conkers дзіця́чая гульня́ «кашта́ны» (гульня, у якой конскім каштанам, прымацаваным на канцы вяровачкі, б’юць па іншых каштанах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)