stmpfen

1.

vt таўчы́, мяць

zu Plver ~ — растаўчы́ ў парашо́к; трамбава́ць

2.

vi ця́жка ступа́ць; ту́паць (нагамі ў знак пратэсту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

алкагаліза́цыя

(ад ар. alkuhl = далікатны парашок)

1) дабаўленне спірту да вінаграднага віна, каб павялічыць яго моцнасць;

2) увядзенне спірту ў тканкі арганізма для суцішэння болю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

верана́л

(н.-лац. veronalum, ад іт. Verona = назва горада ў паўночнай Італіі)

фарм. белы крышталічны парашок, нерастваральны, горкі на смак, які ўжываецца ў якасці снатворнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́ва

(польск. kawa < тур. kahve, ад ар. kahva)

парашок з зярнят кафейнага дрэва, а таксама напітак з гэтага парашка; чорная к. — моцная кава без малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пераце́рці сов.

1. в разн. знач. перетере́ть;

п. вяро́ўку — перетере́ть верёвку;

п. по́суд — перетере́ть посу́ду;

п. тыту́нь — перетере́ть таба́к;

2. (лён, коноплю) перемя́ть;

3. истере́ть;

п. на парашо́к — истереть в порошо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вератры́н

(ад лац. veratrum = чамярыца)

сумесь алкалоідаў з насення чыхальнай травы, белы парашок, які раздражняе слізістую абалонку; выкарыстоўваецца пры лячэнні неўралгіі і як сродак супраць насякомых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кака́ва

(ісп. сасао)

1) від тэабромы, з насення якога робяць шакалад; шакаладнае дрэва;

2) парашок з насення гэтай расліны, а таксама прыгатаваны з яго пажыўны напітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

яе́чны Ei-, ier-;

яе́чны жаўто́к igelb n -(e)s, i¦dotter m -s, -;

яе́чны бяло́к iweiß n -es;

яе́чная шкарлупі́на ierschale f -, -n;

яе́чны парашо́к кул ipulver n -s, Trcken¦ei n -s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шакала́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шакаладу. Шакаладная маса. Шакаладны парашок. // Які вырабляе шакалад. Шакаладная фабрыка. // Прыгатаваны з шакаладу, з шакаладам. [Цукеркі] былі розных гатункаў і памераў: і плітачкамі — шакаладныя, і доўгія, як сігары, — мятныя, і круглыя, як арэхі. Гамолка.

2. Колеру шакаладу, карычневы. Жанчыны ў просценькіх стракатых уборах і амаль усе ў хустках, мужчыны без кашуль — у саколках і галіфэ, хлопцы і падлеткі найбольш голыя па пояс і шакаладныя ад загару. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bray

I [breɪ]

1.

n.

рык -у m. (асла́, тру́бы)

2.

v.i.

раўці́

The trumpets brayed — Раўлі́ тру́бы

3.

v.t.

крычэ́ць, зло́сна прыкры́кваць, га́ркаць, гы́ркаць

II [breɪ]

v.t.

расьціра́ць на парашо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)