stump​1 [stʌmp] n.

1. пень, абру́бак; пянёк (зуба); недаку́рак, аку́рак

2. імправізава́ная трыбу́на;

be on the stump ве́сці агіта́цыю

3. joc. нага́;

stir one’s stumps спяша́цца, варушы́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лыткава́ць ’таптаць, травіць (пасевы)’ (Касп.). Да лытка 1 ’нага’. Аналагічна параўн. чэш. šlapati ’таптаць’ — slépěje ’ногі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кульга́вы

1. hínkend, lahm;

кульга́вая нага́ ein láhmer Fuß;

2. у знач наз м Láhme (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасця́гвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Штаніна пасцягвалася ў зборкі і стала такая вузкая, што не тое каб нага — рука не магла пралезці. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паціка́віцца, ‑каўлюся, ‑кавішся, ‑кавіцца; зак.

Праявіць цікавасць да каго‑, чаго‑н. Прылуцкі нават не пацікавіўся, каму і навошта патрабуюцца такія матэрыялы. Новікаў. Урач пацікавілася, як Міколава нага, якую яна нядаўна лячыла. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасп’е

(фр. passe-pied, ад passer = перастаўляць + pied = нага)

старадаўні французскі народны танец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

педыпа́льпы

(ад лац. pes, pedis = нага + palpus = шчупальца)

другая пара галавагрудных канечнасцей павукападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экзапады́т

(ад экза- + гр. pus, podos = нага)

знешняя галінка, якая адыходзіць ад базіпадыта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́маны ло́маный;

○ ~ная лі́нія — мат. ло́маная ли́ния;

◊ ~нага гро́ша не ва́рты — гроша́ ло́маного не сто́ит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. спух, ‑ла; зак.

Разм. Накрыцца пухлінай, стаць прыпухлым. Нага спухла. □ Сівая кабылка была страшэнна худая, замораная, уся спіна ў яе спухла ад сядла і нават ужо гнаілася. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)