usiedzieć
зак. уседзець;
nie może usiedzieć na miejscu — не можа ўседзець на месцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ДАВЕ́РАНАСЦЬ у цывільным праве, пісьмовае ўпаўнаважанне адной асобы другой для прадстаўніцтва ад яе імя перад трэцяй асобай. Паводле заканадаўства Рэспублікі Беларусь даверанасць ад імя юрыд. асобы, а таксама юрыд. асобе можа быць выдадзена толькі на ажыццяўленне здзелак, якія не супярэчаць яе статусу (становішчу). Даверанасць можа мець простую пісьмовую форму або натарыяльна засведчаную — пры ажыццяўленні здзелак, якія патрабуюць натарыяльнай формы (напр., купля жылога дома). Даверанасць можа быць выдадзена не больш як на 3 гады. Даведнік Давернік можа ў любы час адмяніць даверанасць, а прадстаўнік — адмовіцца ад яе.
Э.І.Кузьмянкова.
т. 5, с. 561
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адна́к.
1. злуч. супраціўны. Тое, што і але¹ (у 1 знач.).
Дажджу пакуль што няма, а. ён можа пайсці.
Хоць і многа працуе, а. не стамляецца.
2. пабочн. сл. Тым не менш, усё ж, усё-такі.
Вы, а., не забудзьце абяцанага.
Чалавек, а., не здаваўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нако́лькі, прысл.
1. У якой ступені, меры.
Буду працаваць, н. хопіць здароўя.
2. Ужыв. як злучальнае слова:
а) у даданых дапаўняльных сказах.
Усё залежыць ад таго, н. пісьменнік можа выкарыстаць свой творчы патэнцыял.
б) у даданых дзейнікавых сказах.
Дзіўна, н. дажджлівае надвор’е адпавядала яго настрою.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даказа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можа быць даказаны. Даказальнае палажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвярга́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, які можа абвергнуць. Абвяргальныя даныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замяня́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можа быць замененым. Замяняльная дэталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можа гарэць, згарэць. Згаральнае рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нято́пкі, ‑ая, ‑ае.
Які не можа (лёгка) тапіцца, плавіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акцэ́птар
(лац. acceptor = той, хто прымае)
фіз. атам, які можа захопліваць электроны ў паўправадніках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)