аку́ла, ‑ы, ж.

Вялікая драпежная марская рыба з вераценападобным целам і вялікай пашчай. / у перан. ужыв. Біржавыя акулы. Імперыялістычныя акулы.

[Ад стараж. нарв. hakall.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nautical

[ˈnɔtɪkəl]

adj.

марскі́; марахо́дны

nautical mile — марска́я мі́ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

марскі́ Meer-, Méeres-, See-; Maríne-;

марска́я плынь Méeresströmung f -, -en;

марска́я мі́ля Séemeile f -, -n;

марско́е падаро́жжа Séereise f -, -n;

марско́е пла́ванне Hóchseefahrt f -;

марскі́м шля́хам auf dem Séeweg;

марск і куро́рт Strándbad n -(e)s, -bäder;

марскі́ флот Hóchseeflotte f -, -n;

марскі́ афіцэ́р марск вайск Maríneoffizier m -s, -e;

марска́я авія́цыя Maríneflugwesen n -s;

марска́я дзяржа́ва Séemacht f -, -mächte;

марскі́я зно́сіны Séeverkehr m -s;

марска́я сві́нка заал Méerschweinchen n -s, -;

марска́я ры́ба Séefísch m -(e)s, -e;

марска́я хваро́ба Séekrankheit f -;

марскі во́ўк заал Séebär m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

о́муль, ‑я; Р мн. ‑яў; м.

Марская рыба сямейства ласосяў (водзіцца таксама ў возеры Байкал), якая па нераст выплывае ў рэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ля ж Méile f -, -n;

марска́я мі́ля Séemeile f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тры́гла, ‑ы, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства трыглаў атрада акунепадобных, якую называюць яшчэ марскім пеўнем; водзіцца ў Чорным, Балтыйскім і далёкаўсходніх морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Séefisch

m -(e)s, -e марска́я ры́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

starfish

[ˈstɑ:rfɪʃ]

n., pl. -fish or -fishes, Zool.

марска́я зо́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ке́та ’марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. мову з тунгуса-маньчжурскіх моў: эвенк. кета ’тс’, маньчж. кʼата (ЕСУМ, 2, 426).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

алювія́льна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алювія́льна-марскі́ алювія́льна-марска́я алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я
Р. алювія́льна-марско́га алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́е		 алювія́льна-марско́га алювія́льна-марскі́х
Д. алювія́льна-марско́му алювія́льна-марско́й алювія́льна-марско́му алювія́льна-марскі́м
В. алювія́льна-марскі́ (неадуш.)
алювія́льна-марско́га (адуш.)		 алювія́льна-марску́ю алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я (неадуш.)
алювія́льна-марскі́х (адуш.)
Т. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́ю		 алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́мі
М. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)