ábkochen
vt
1) вары́ць
2) кіпяці́ць, па́рыць (малако)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́хлебтаць, ‑бчу, ‑бчаш, ‑бча; зак., што.
Выбіраючы языком, выпіць, з’есці што‑н. вадкае. Кошка выхлебтала малако. // Груб. Выпіць да канца; выжлукціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лактабацылі́н, ‑у, м.
1. Спец. Асобы грыбок, здольны акісляць малако, падаючы яму лячэбныя ўласцівасці.
2. Сыракваша, прыгатаваная заквашваннем малака такім грыбком.
[Ад лац. lac, lactis — малако і bacillum — бацыла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастэрызава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пастэрызаваць.
2. у знач. прым. Падвергнуты пастэрызацыі; абясшкоджаны. Пастэрызаванае малако. Пастэрызаваныя фруктовыя сокі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́шчурны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да яшчуру, уласцівы яму. Яшчурная хвароба.
2. Паражоны, заражаны яшчурам. Яшчурная скаціна. Яшчурнае малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пастая́лачка, пастаялка, лун. постоялка, карм. пастаяўка ’абрызглае малако’ (Сержп., Отчёт; паўн.-усх., КЭС; лун., в.-дзв., Шатал.), ’салодкае малако’ (Мядзв., Касп., Вешт., Мат. Маг., Мат. Гом., Сл. Брэс., Бяльк.; смарг., Сл. ПЗБ), ’прэснае малако’ (Грыг., Нас., Шн. 3; паўн.-усх., Мане.), ’вяршкі, смятана’ (докш., Янк. Мат.; ветк., Мат. Гом.; Сл. ПЗБ), іўеў. пастаялка ’свежая смятана’ (Сцяшк. Сл.). Да пастаяць (гл.). Аб суфіксе ‑ал‑ка гл. Сцяцко, Афіс, наз., 51–52.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mleko
mlek|o
н. малако;
kwaśne ~o — сыракваша; кіслае малако; кісляк;
~o w proszku — сухое малако;
~o skondensowane — згушчанае малако;
wyssać z ~iem matki — увассаць з малаком маці;
brak tylko ptasiego ~a — толькі птушынага малака не хапае;
mieć ~o pod nosem — малако на губах не абсохла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
мача́ць táuchen vt, éintauchen vt; túnken vt, éintunken vt; stíppen vt (напр хлебу малако)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абры́згнуць, ‑гне; пр. абрызг, ‑ла; зак.
Пачаць кіснуць (пра малако). [Пакупніца:] — Што ж гэта вы падвялі нас з малаком? — Абрызгла? — спалохалася Вера. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ква́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад квасіць.
2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку квашання; кіслы. Квашанае малако. Квашаная капуста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)