[англ. yuppie, ад y(oung) u(rban) p(rofessional) p(erson) = літар.малады гарадскі прафесіянальны чалавек]
малады чалавек (пераважна ў ЗША), які арыентуецца на прафесіяналізм, кар’еру і высокі сацыяльны статус, што выражаецца ў манеры паводзін (падкрэсленая выхаванасць), вопратцы (строгі касцюм) і г. д.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Кавале́р ’мужчына, які танцуе з дамай, суправаджае яе на гулянні і пад.’ (БРС, ТСБМ), ’малады чалавек; халасты мужчына’ (ТСБМ, Бяльк., З нар. сл., Панюц., Шат.). У бел.літар. мове з рус.кавалер: у гаворках — польск.kawaler націск параўн. кава́ляр ’халасты мужчына, малады чалавек’ (Мал.). Польск.kawaler ’халасты мужчына, малады чалавек і інш.’ Зыходная форма для шэрагу еўрапейскіх моў — італ.cavaliere ’кавалерыст’, якое да cavallo ’конь’ (лац.caballus ’тс’). Для польск. мовы ўказваюць на магчыма ням. або франц. пасрэдніцтва, гл. Шанскі, 2, 8, с. 9.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пані́чм
1. (сынпана, маладыпан) уст Júnker m -s, -; júnger Herr;
2.разм (беларучка) árbeitsscheuer Mensch, Árbeitsscheue (sub) m -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Младзе́нец ’малады на вяселлі’ (віц., КЭС), ’дзяцюк, не зусім яшчэ дарослы хлопец’ (Нас.). З польск.młodzieniec ’юнак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Памало́дак, памолодок ’парастак’ (Сл. ПЗБ), памолодьде ’тс’ (Клім.). Укр.памолодь, памолодок ’парасткі, маладое пакаленне’. Да малады (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
панк
(англ. punk)
малады чалавек з вольнай манерай паводзін, у стракатым, крыклівым адзенні, які адрозніваецца ад іншых стылізаванай прычоскай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
вы́звацца, ‑завуся, ‑завешся, ‑завецца; зак.
Добраахвотна згадзіцца выканаць што‑н. Вызвацца ў разведку. □ Якуб Вастроў, малады хлопец, вызваўся з’ездзіць да барака прывезці вады.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысерта́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Той, хто працуе над дысертацыяй, абараняе дысертацыю. — Вось, — паказаў на Рыгора Сцяпан Раманавіч. — Наш дысертант. Таленавіты малады вучоны.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надво́сень, прысл.
Разм. Пад самую восень. Аднаго разу надвосень у іхнюю вёску зайшоў малады незнаёмы паніч і папрасіўся ў суседзяў прытуліцца на ноч.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
młodzieniec
młodzie|niec
м. юнак; малады чалавек; маладзён;
złoci ~ńcy — залатая моладзь
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)