шасна́ццаты

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасна́ццаты шасна́ццатая шасна́ццатае шасна́ццатыя
Р. шасна́ццатага шасна́ццатай
шасна́ццатае		 шасна́ццатага шасна́ццатых
Д. шасна́ццатаму шасна́ццатай шасна́ццатаму шасна́ццатым
В. шасна́ццатага (адуш.)
шасна́ццаты (неадуш.)		 шасна́ццатую шасна́ццатае шасна́ццатых (адуш.)
шасна́ццатыя (неадуш.)
Т. шасна́ццатым шасна́ццатай
шасна́ццатаю		 шасна́ццатым шасна́ццатымі
М. шасна́ццатым шасна́ццатай шасна́ццатым шасна́ццатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шасцісо́ты

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасцісо́ты шасцісо́тая шасцісо́тае шасцісо́тыя
Р. шасцісо́тага шасцісо́тай
шасцісо́тае		 шасцісо́тага шасцісо́тых
Д. шасцісо́таму шасцісо́тай шасцісо́таму шасцісо́тым
В. шасцісо́тага (адуш.)
шасцісо́ты (неадуш.)		 шасцісо́тую шасцісо́тае шасцісо́тых (адуш.)
шасцісо́тыя (неадуш.)
Т. шасцісо́тым шасцісо́тай
шасцісо́таю		 шасцісо́тым шасцісо́тымі
М. шасцісо́тым шасцісо́тай шасцісо́тым шасцісо́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шасціты́сячны

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасціты́сячны шасціты́сячная шасціты́сячнае шасціты́сячныя
Р. шасціты́сячнага шасціты́сячнай
шасціты́сячнае		 шасціты́сячнага шасціты́сячных
Д. шасціты́сячнаму шасціты́сячнай шасціты́сячнаму шасціты́сячным
В. шасціты́сячнага (адуш.)
шасціты́сячны (неадуш.)		 шасціты́сячную шасціты́сячнае шасціты́сячных (адуш.)
шасціты́сячныя (неадуш.)
Т. шасціты́сячным шасціты́сячнай
шасціты́сячнаю		 шасціты́сячным шасціты́сячнымі
М. шасціты́сячным шасціты́сячнай шасціты́сячным шасціты́сячных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пара́дкавы láufend;

пара́дкавы ну́мар láufende Númmer; Órdnungs-;

пара́дкавы лічэ́бнік Órdnungszahl f -, -en, Órdnungszahlwort n -(e)s, -wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адзі́н

лічэбнік, колькасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзі́н адна́ адно́е
адно́		 адны́
Р. аднаго́ адно́й
аднае́		 аднаго́ адны́х
Д. аднаму́ адно́й аднаму́ адны́м
В. аднаго́ (адуш.)
адзі́н (неадуш.)		 адну́ адно́ адны́х (адуш.)
адны́ (неадуш.)
Т. адны́м адно́й
адно́ю		 адны́м адны́мі
М. адны́м адно́й адны́м адны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяцісо́ты

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяцісо́ты пяцісо́тая пяцісо́тае пяцісо́тыя
Р. пяцісо́тага пяцісо́тай
пяцісо́тае		 пяцісо́тага пяцісо́тых
Д. пяцісо́таму пяцісо́тай пяцісо́таму пяцісо́тым
В. пяцісо́тага (адуш.)
пяцісо́ты (неадуш.)		 пяцісо́тую пяцісо́тае
пяцісо́тага		 пяцісо́тых (адуш.)
пяцісо́тыя (неадуш.)
Т. пяцісо́тым пяцісо́тай
пяцісо́таю		 пяцісо́тым пяцісо́тымі
М. пяцісо́тым пяцісо́тай пяцісо́тым пяцісо́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

porządkowy

парадкавы;

numer porządkowy — парадкавы нумар;

liczebnik porządkowy грам. парадкавы лічэбнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тры́-чаты́ры

лічэбнік, колькасны

мн.
ж. н. -
Н. тры́-чаты́ры тры́-чаты́ры тры́-чаты́ры
Р. тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х
Д. тро́м-чатыро́м тро́м-чатыро́м тро́м-чатыро́м
В. тро́х-чатыро́х (адуш.)
тры́-чаты́ры (неадуш.)		 тро́х-чатыро́х тры́-чаты́ры (неадуш.)
тро́х-чатыро́х (адуш.)
Т. трыма́-чатырма́ трыма́-чатырма́ трыма́-чатырма́
М. тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

numeral

[ˈnu:mərəl]

n.

1) лі́чба, лі́чбіна f.

Arabic numerals — ара́бскія лі́чбы

Roman numerals — ры́мскія лі́чбы

2) лічэ́бнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Трэць ‘трэцяя частка чаго-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ст.-бел. треть ‘тс’, ‘трэцяя частка зямельнага надзелу (мера плошчы)’ (ГСБМ). Субстантываваны парадкавы лічэбнік трэці (гл.), параўн. траціна, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)