паразітало́гія

(ад паразіт + -логія)

біялагічная навука, якая вывучае паразітаў і выкліканыя імі хваробы чалавека, жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмало́гія

(ад сейсма- + -логія)

раздзел геафізікі, які вывучае ваганні зямной кары і з’явы, з якімі яны звязаны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінало́гія

(ад п.-лац. Sinae = Кітай + -логія)

сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы, культуру і гісторыю Кітая; кітаязнаўства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спелеало́гія

(ад гр. spelaion = пячора + -логія)

навука, якая займаецца вывучэннем паходжання, будовы пячор і выкарыстання іх чалавекам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыбало́гія

(ад гр. tribo = расціраю + -логія)

навуковая дысцыпліна, якая вывучае трэнне і знос вузлоў машын і механізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урало́гія

(ад ура- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы мочапалавых органаў, распрацоўвае метады іх лячэння і прафілактыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фармакало́гія

(ад гр. pharmakon = лякарства + -логія)

навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм чалавека і жывёл; лякарствазнаўства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флебало́гія

(ад гр. phleps, -ebos = жыла + -логія)

раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем хвароб вен і іх лячэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антрапацэнало́гія

(ад антрапа- + гр. kainos = агульны + -логія)

раздзел экалогіі чалавека, які вывучае ўзаемаадносіны згуртавання людзей з навакольным асяроддзем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

археало́гія

(ад археа- + -логія)

навука, якая вывучае быт і культуру даўніх часоў па знойдзеных пры раскопках рэчавых помніках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)