неле́пый

1. недарэ́чны; бязглу́зды;

неле́пый посту́пок недарэ́чны (бязглу́зды) учы́нак;

2. (нескладный, неуклюжий) нязгра́бны;

неле́пый костю́м нязгра́бны касцю́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спра́вить сов., разг. спра́віць;

спра́вить имени́ны спра́віць імяні́ны;

спра́вить себе́ но́вый костю́м разг. спра́віць сабе́ но́вы касцю́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басто́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Высакаякасная тонкая шарсцяная тканіна для касцюмаў. Касцюм з бастону.

2. ‑а. Карцёжная гульня. Гуляць у бастон.

3. ‑а. Танец павольнага тэмпу. Танцаваць бастон.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

perfectly [ˈpɜ:fɪktli] adv.

1. зусі́м, ца́лкам;

perfectly well выда́тна

2. цудо́ўна, надзвыча́йна;

The suit fitted him perfectly. Касцюм ідэальна сядзеў на ім.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бікі́ні

(англ. bikini, ад Bikini = назва каралавага вострава ў Ціхім акіяне)

вельмі адкрыты купальны жаночы касцюм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

garsonka

ж.

1. жаночы касцюм;

2. прычоска пад хлопчыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pinstripe [ˈpɪnstraɪp] n.

1. то́нкая све́тлая пало́ска (на матэрыі)

2. цёмная ткані́на ў бе́лую вертыка́льную пало́ску;

a pinstripe suit касцю́м у то́нкую пало́ску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пота́сканный прил., неодобр. пано́шаны; пацёрты; (изнурённый) змардава́ны, знябы́ты;

пота́сканный костю́м пано́шаны (пацёрты) касцю́м;

пота́сканное лицо́ змардава́ны (знябы́ты) твар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туні́ка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

1. Старажытнарымскае адзенне накшталт кашулі, якое насілі пад тогай.

2. Верхняя частка двайной жаночай спадніцы.

3. Касцюм танцоўшчыцы ў выглядзе ліфа і доўгай спадніцы з цюлю.

[Лац. tunica.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бага́ты, -ая, -ае; багаце́йшы.

1. Які валодае вялікай маёмасцю, грашовымі сродкамі, заможны.

Б. чалавек.

Б. (наз.) беднага не разумее.

2. Які вызначаецца вялікай колькасцю чаго-н., мноствам даброт.

Б. ўлоў.

Б. край.

3. Які дорага каштуе, вызначаецца раскошай.

Б. касцюм.

4. перан. Які змяшчае ў сабе многа ўнутраных якасцей.

Багатая натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)