казіно́

(фр. casino, ад іт. casino)

клуб, ігральны дом з рэстаранам і азартнымі гульнямі (карты, рулетка і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мар’яж ’наяўнасць караля і дамы адной масці ў аднаго іграка ў карты’ (ТСБМ). З рус. марьяж ’тс’. Аднак марʼяш ’картачная гульня’ (КТС — Дунін–Марцінкевіч) запазычана з польск. mariasz ’тс’, ’мар’яж’. Абедзьве мовы засвоілі франц. mariage ’шлюбная пара’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскла́дывать несов.

1. расклада́ць, раскла́дваць;

раскла́дывать ве́щи расклада́ць (раскла́дваць) рэ́чы;

раскла́дывать ка́рты расклада́ць (раскла́дваць) ка́рты;

2. (расправив, класть) расклада́ць, раскла́дваць; (расстилать) рассціла́ць;

раскла́дывать ка́рту расклада́ць (раскла́дваць, рассціла́ць) ка́рту;

3. (распределять) расклада́ць, раскла́дваць;

4. (зажигать) расклада́ць, раскла́дваць;

раскла́дывать ого́нь расклада́ць (раскла́дваць) аго́нь; см. разложи́ть​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snap​1 [snæp] n.

1. трэск; пстры́канне, шчо́ўканне

2. імгне́нны зды́мак, фатагра́фія;

take a snap of smb. здыма́ць каго́-н.

3. Snap снэп (дзіцячая гульня ў карты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

партнёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Удзельнік гульні з кім-н. (на сцэне, у карты, у спорце і г.д.), а таксама наогул удзельнік якой-н. сумеснай дзейнасці.

Партнёры згадзіліся на нічыю.

П. па домаўладанні.

2. Краіна — удзельнік якога-н. саюза, блока, пагаднення.

Дзяржавы — гандлёвыя партнёры.

|| ж. партнёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.; разм.).

|| прым. партнёрскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Перамяшаць карты ў калодзе перад раздачай партнёрам па гульні; ператасаваць. // перан. Разм. Размясціць па розных месцах. [Кныш:] — Гэты Чырак прыбярэ нас да рук. І не яўкнеш, як па розных пакоях растасуе. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЫШЫНЯ́ СЯЧЭ́ННЯ РЭЛЬЕ́ФУ,

рознасць вышынь дзвюх суседніх гарызанталей на тапаграфічнай карце ці плане. У залежнасці ад маштабу і прызначэння карты (плана) карыстаюцца вышынямі 0,5; 1; 2,5; 10 м і інш.

т. 4, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

здаць сов., в разн. знач. сдать;

з. спра́вы — сдать дела́;

з. ру́капіс у друк — сдать ру́копись в печа́ть;

з. экза́мен — сдать экза́мен;

з. памяшка́нне — сдать помеще́ние;

з. крэ́пасць — сдать кре́пость;

з. ка́рты — сдать ка́рты;

сэ́рца здало́ — се́рдце сда́ло;

◊ з. у архі́ў — сдать в архи́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бо́жы по́яс ’вясёлка’ (брасл., ДАБМ, 901–902, карта № 312). Гэта назва, бясспрэчна, калька адпаведных балтыйскіх слоў. Параўн. літ. diẽvo júosta, лат. dievą josta ’вясёлка’ (літаральна ’божы пояс’). Гл. Непакупны, Baltistica, V (1), 1969, 69–76 (там і карты, і этнаграфічны каментарый).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kíebitz

m -es, -e

1)

geméiner ~ — заал. кні́гаўка

2) бале́льшчык (пры гульні ў карты, шахматы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)