спарава́цца, ‑руецца; зак.

Злучыцца (пра жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hardy [ˈhɑ:di] adj.

1. выно́слівы, загартава́ны (пра людзей, жывёл)

2. bot. марозаўсто́йлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

its [ɪts] pron. яго́, яго́ны; яе́; свой (звыч. пра жывёл, прадметы, рэчы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

young​1 [jʌŋ] n.

1. маладня́к (пра жывёл)

2. the young мо́ладзь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уцяжны́ в разн. знач. втяжно́й;

у. рука́ў по́мпы — тех. втяжно́й рука́в насо́са;

~ны́я кіпцюры́ драпе́жных жывёл — втяжны́е ко́гти хи́щных живо́тных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і маці.

2. Самка жывёл і насякомых, якая выводзіць патомства.

3. Унутраны палавы орган жанчын і самак жывародзячых жывёл, у якім развіваецца зародак.

4. (звычайна ў прыдатку). Аб тым, што з’яўляецца самым родным і блізкім.

Зямля-м.

|| прым. ма́тачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ны́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Орган мочавыдзялення ў чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне нырак.

|| прым. ны́рачны, -ая, -ае.

Нырачныя сасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўкро́ўны, -ая, -ае.

Пра жывёл: які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнага вытворніка і маткі простай пароды або ад скрыжавання чыстакроўнай маткі і вытворніка простай пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіклі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Які дзічыцца, саромеецца людзей, асабліва чужых.

Дзіклівае дзіця.

2. Недаверлівы, палахлівы (пра жывёл).

Д. кот.

|| наз. дзіклі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антрапамарфі́зм, -у, м. (спец.).

Перанясенне псіхалагічных уласцівасцей чалавека на з’явы прыроды, жывёл, прадметы, а таксама ўяўленне багоў у выглядзе людзей.

|| прым. антрапамарфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)