Не́зла (незло) ’даволі добра’ (Нас.). Адаптаваны паланізм nieźleдобра, нядрэнна’ (ад źle ’дрэнна’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

setnie

разм. добра, надзвычай добра; здорава; выдатна;

setnie się zmęczyć — страшна стаміцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korzystnie

1. выгадна;

2. карысна;

3. добра; станоўча;

korzystnie wyglądać — добра выглядаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наскро́зь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

Прамокнуць н.

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

Лес н. апавіты змрокам.

Бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дашча́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Будыніна з дошак.

Улетку і ў дашчаніку добра.

2. Вялікая лодка з плоскім дном.

Д. ваду прапускае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малапісьме́нны, -ая, -ае.

1. Які не ўмее добра пісаць і чытаць.

2. Выкананы недастаткова пісьменна, з памылкамі.

Пратакол напісаны малапісьменна (прысл.).

|| наз. малапісьме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эўксерафі́ты

(ад гр. eu = добра + ксерафіты)

расліны засушлівых месцапрабыванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́стно нареч., безл., в знач. сказ. пахва́льна; прые́мна; до́бра; прыва́бна; спаку́сліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

великоле́пно нареч.

1. пы́шна; раско́шна;

2. (отлично) ве́льмі до́бра, цудо́ўна, надзвыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

распрекра́сно нареч., прост.

1. ве́льмі прыго́жа;

2. ве́льмі до́бра; см. распрекра́сный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)