мерканты́льны

(фр. merkantile, ад іт. mercante = гандаль)

1) уласцівы меркантылізму 1;

2) перан. да дробязі ашчадны, гандлярскі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

негацыя́нт

(лац. negotians, -ntis = які займаецца гандлем)

камерсант, які вядзе аптовы гандаль пераважна за межамі сваёй краіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

су́днавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да судна ​1, знаходзіцца на судне. Суднавы рухавік. // Які мае месца на суднах, звязаны са службай на іх. Суднавая каманда. // Які ажыццяўляецца на суднах. Суднавы гандаль. Суднавы промысел. // Які працуе на судне. Суднавы механік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АГБАМО́ША

(Ogbomosho),

горад на ПдЗ Нігерыі. 484,7 тыс. ж. (1976). Вузел аўтадарог. Гандаль какава-зярнятамі, пладамі алейнай пальмы, ямсам. Абутковая прам-сць. Саматужная вытв-сць тканіны.

т. 1, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

біжутэ́рыя

(фр. bijouterie = гандаль ювелірнымі вырабамі)

жаночыя ўпрыгожанні (брошкі, пацеркі, пярсцёнкі і інш.) з некаштоўных камянёў і металаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каме́рцыя

(лац. commercium = гандаль)

дзейнасць, у аснове якой ляжыць ажыццяўленне афіцыяльна дапушчальных гандлёвых аперацый, што прыносяць камерсанту прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канфекцыён

(ням. Konfektion, ад лац. confectiu = выраб)

гандаль гатовым адзеннем, а таксама майстэрня, дзе шыюць адзенне для продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Schlichhandel

m -s га́ндаль з-пад крыса́, спекуля́цыя, кантраба́нда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

барахо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Рынак, дзе прадаюць з рук розныя, пераважна ўжывання, рэчы. Цяпер жа тут ішоў мітуслівы гандаль рознымі анучамі і неданоскамі. Безумоўна, не без новых рэчаў. Але так выразна і называлася гэта месца — «барахолка». Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

база́р, ‑у, м.

1. Гандаль (пераважна прыватны) прадуктамі і іншымі таварамі шырокага ўжытку ў пэўныя дні на спецыяльна адведзеных плошчах. Базар пачаўся рана. // Вялікі перадсвяточны або сезонны гандаль спецыяльнымі таварамі, звычайна на адкрытым месцы. Кніжны базар. Навагодні базар. // Людзі, што знаходзяцца на базары. Базар ужо раз’язджаўся. Збегся ўвесь базар.

2. Спецыяльна адведзенае месца з адпаведнымі прыстасаваннямі і будынкамі для гандлю. Маўчаць спусцела голыя базары. Сіпакоў.

3. перан. Разм. Бязладная гаворка, крык, тлум. — Дык рабіць жа што будзем? Чаго ж гэта мы базар адкрылі тут? Галавач.

•••

Птушыны базар — месцы на берагах мора, дзе гняздзяцца вялікія масы птушак.

[Перс. bāsar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)