door
[dɔr]
n.
1) дзьве́ры pl. only.
2) до́ступ -у m.; даро́га f., шлях -у m.
the door to knowledge — шлях да ве́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грунто́ўны
1. (пра чалавека) gründlich; solíd(e);
2. (пра кнігу, веды і г. д) gründlich, áusführlich; ínhalt(s)voll, ínhalt(s)reich (змястоўны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
патрэ́бнасць, ‑і, ж.
Неабходнасць у чым‑н. Патрэбнасць у харчаванне Патрэбнасць у драўніне. Матэрыяльныя і культурныя патрэбнасці. □ [Лясніцкі:] — Стаць разведчыцай ты зможаш у любы момант, калі гэта спатрэбіцца. А патрэбнасць такая будзе часта, не сумнявайся. Шамякін. // Жаданне чаго‑н., імкненне да чаго‑н. А прывітая інстытутам патрэбнасць аддаваць веды прымушала выступаць, падказваць, вучыць. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экзамена́тар, ‑а, м.
Той, хто прымае экзамен, ацэньвае веды тых, хто яго здае. Асабліва радавала яго [Лабановіча] тая акалічнасць, што экзаменатарам назначаўся не інспектар народных вучылішч, сухі і бяздушны чынуша, а выкладчык, які ў свой час быў таксама настаўнікам пачатковай школы. Колас. Вазьміце білецік, — ледзь кіўнуў галавой строгі, з рудой бародкай экзаменатар. Аношкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксперты́за
(фр. expertise, ад лац. expertus = вопытны)
вывучэнне спецыялістам (экспертам) пытанняў, для вырашэння якіх патрэбны спецыяльныя веды ў галіне навукі, тэхнікі, мастацтва і г.д. (напр. бухгалтарская э., судовая э.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пазна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Прызнаць у кім-, чым-н. знаёмага, знаёмае.
Пакой быў такі чысты, што яго нельга было п.
2. Тое, што і апазнаць.
3. каго-што. Зразумець, набыць веды пра што-н., атрымаць сапраўднае ўяўленне пра каго-, што-н. (кніжн.).
П. тайны Сусвету.
П. народнае жыццё.
4. што. Зведаць, перажыць (кніжн.).
П. гора.
|| незак. пазнава́ць, -наю́, -нае́ш, -нае́; -наём, -наяце́, -наю́ць.
|| наз. пазна́нне, -я, н. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. каго (што), з дадан. і без дап. Звяртацца да каго-н. з пытаннем, каб даведацца пра што-н., высветліць што-н.
У людзей пытай, ды свой розум май (прыказка). Хто пытае, той не блудзіць (прыказка). П. вучня (з мэтай высветліць веды).
2. што і чаго. Прасіць дазволу на што-н., звяртацца з якой-н. просьбай.
П. дазволу. П. парады.
3. што. Патрабаваць прад’явіць (дакумент).
П. пасведчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
растрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; растро́с, -рэ́сла і -расла́, -рэ́сла і -расло́; -расі́; -рэ́сены; зак.
1. што. Трасучы, раскідаць, рассыпаць.
Р. сена.
2. што, перан. Страціць, згубіць (разм.).
Пакуль ехаў, растрос усе свае веды.
3. што. Разбурыць, прымусіць распасціся.
Р. воз.
4. каго-што. Натаміць, намучыць пры трасучай яздзе (разм.).
За дарогу яго растрэсла (безас.).
|| незак. растраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і растрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растраса́нне, -я, н. і растрэ́сванне,-я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ABCs
[,eibi:ˈsi:z]
n. pl.
1) абэцэ́да f., альфабэ́т -у m.
2) пачатко́выя ве́ды; асно́вы pl.
to master the ABC’s of swimming — апанава́ць асно́вы пла́ваньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дапы́тлівы
1. (які імкнецца набыць новыя веды) wíssbegierig; wíssensdurstig; wíssenshungrig;
2. (праніклівы, цікаўны) dúrchdringend; scharf beóbachtend; scharf blíckend; schárfsinnig; schnell im Erfássen; fórschend; prüfend
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)