Скру́пул ‘малая колькасць, крупинка’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), скру́пулка памянш. (Нас., Байк. і Некр.). З польск.skrupuł ‘дробная адзінка вагі (у аптэкарскай справе)’, таксама як і рус.скру́пул ‘тс’ (Кюнэ, Poln., 97); польскае да лац.scrupulus ‘маленькі востры каменьчык; сумненне, апаска’ (Варш. сл., 6, 181).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
убаўле́ннежразм Verríngerung f -, -en; Verkléinerung f -, -en (упамеры); Verkürzung f -, -en (даўжыні);
убаўле́нне вагі́ Gewíchtsabnahme f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аблягчэ́ннен
1. Erléichterung f -;
2. (змяншэнне болюі пад.) Mílderung f -, Línderung f -;
3. (памяншэнне вагі) Gewíchtsverminderung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бала́нсеры
(англ. balancers, ад фр. balance = вагі)
органы прымацавання і апоры ў лічынак большасці хвастатых земнаводных.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ласт
(гал. last = груз)
адзінка вымярэння вагі грузаў, якія перавозяцца на суднах (неаднолькавая ў розных краінах).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дзесятко́выматэм dezimál, Dezimál-;
дзесятко́вы дроб Dezimálbruch m -(e)s, -brüche;
дзесятко́выя ва́гі Dezimálwaage f -, -n;
дзесятко́вы знак Dezimálzahl f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Вясы1 ’вага, вагі’ (Бяльк., Інстр. III, Сцяшк. МГ) запазычана з рус.весы ’тс’ (Шанскі, 1, В, 77; КЭСРЯ, 77).
Вясы2 ’вага ў студні з жураўлём’ (б.-каш., ДАБМ) магло ўзнікнуць як перанос вясы1 або як пераклад бел.вага ’вага ў студні з жураўлём’ пад уплывам рус.весы ’вага’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
квінта́л
(ісп. quintal, ад ар. qintar)
мера вагі ў многіх краінах Лац. Амерыкі, роўная 100 фунтам (лібрам).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пікно́метр
(ад гр. pyknos = шчыльны + -метр)
прыбор для вызначэння ўдзельнай вагі вадкасцей і цвёрдых цел невялікага аб’ёму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
БАРАДО́ЎСКІ Васіль Андрэевіч
(4.3.1874, с. Беражняны Смаленскай вобласці — 10.2.1914),
расійскі радыехімік. Скончыў Юр’еўскі (Тартускі) ун-т (1902). З 1903 працаваў там жа. З 1912 у Галоўнай палаце мер і вагі ў Пецярбургу. Сфармуляваў «закон Барадоўскага», які дазваляе вызначыць ат. масы элементаў-ізатопаў. Даследаваў радыяц. астаткі ферганскіх рудаў, знайшоў у іх радый.