Скру́пул ‘малая колькасць, крупинка’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), скру́пулка памянш. (Нас., Байк. і Некр.). З польск. skrupuł ‘дробная адзінка вагі (у аптэкарскай справе)’, таксама як і рус. скру́пул ‘тс’ (Кюнэ, Poln., 97); польскае да лац. scrupulus ‘маленькі востры каменьчык; сумненне, апаска’ (Варш. сл., 6, 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

убаўле́нне ж разм Verrngerung f -, -en; Verklinerung f -, -en (у памеры); Verkürzung f -, -en (даўжыні);

убаўле́нне вагі́ Gewchtsabnahme f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблягчэ́нне н

1. Erlichterung f -;

2. (змяншэнне болю і пад.) Mlderung f -, Lnderung f -;

3. (памяншэнне вагі) Gewchtsverminderung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бала́нсеры

(англ. balancers, ад фр. balance = вагі)

органы прымацавання і апоры ў лічынак большасці хвастатых земнаводных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ласт

(гал. last = груз)

адзінка вымярэння вагі грузаў, якія перавозяцца на суднах (неаднолькавая ў розных краінах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзесятко́вы матэм deziml, Deziml-;

дзесятко́вы дроб Dezimlbruch m -(e)s, -brüche;

дзесятко́выя ва́гі Dezimlwaage f -, -n;

дзесятко́вы знак Dezimlzahl f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вясы1 ’вага, вагі’ (Бяльк., Інстр. III, Сцяшк. МГ) запазычана з рус. весы ’тс’ (Шанскі, 1, В, 77; КЭСРЯ, 77).

Вясы2 ’вага ў студні з жураўлём’ (б.-каш., ДАБМ) магло ўзнікнуць як перанос вясы1 або як пераклад бел. вага ’вага ў студні з жураўлём’ пад уплывам рус. весы ’вага’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квінта́л

(ісп. quintal, ад ар. qintar)

мера вагі ў многіх краінах Лац. Амерыкі, роўная 100 фунтам (лібрам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пікно́метр

(ад гр. pyknos = шчыльны + -метр)

прыбор для вызначэння ўдзельнай вагі вадкасцей і цвёрдых цел невялікага аб’ёму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРАДО́ЎСКІ Васіль Андрэевіч

(4.3.1874, с. Беражняны Смаленскай вобласці — 10.2.1914),

расійскі радыехімік. Скончыў Юр’еўскі (Тартускі) ун-т (1902). З 1903 працаваў там жа. З 1912 у Галоўнай палаце мер і вагі ў Пецярбургу. Сфармуляваў «закон Барадоўскага», які дазваляе вызначыць ат. масы элементаў-ізатопаў. Даследаваў радыяц. астаткі ферганскіх рудаў, знайшоў у іх радый.

т. 2, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)