Важкі 1 ’цяжкі’ (КЭС). Да вага.

Важкі 2 ’значны, важны’. Калька з рус. весомый (Крукоўскі, Уплыў, 121).

Важкі 3 ’густы’ (Мат. Гом.). Адно са значэнняў, якое развілося на падставе важкі ’цяжкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́савы в разн. знач. ма́ссовый;

м. часо́піс — ма́ссовый журна́л;

тава́ры ~вага ўжы́тку — това́ры ма́ссового потребле́ния;

~вая вытво́рчасць тра́ктараў — ма́ссовое произво́дство тра́кторов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

muszy

musz|y

мушыны;

waga ~a спарт. мушыная вага; самая лёгкая вагавая катэгорыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nadwaga

nadwag|a

ж. пераважка, лішак; лішняя вага;

mieć ~ę — мець лішнюю вагу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Віхта́ ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 270). Няясна. Верагодна, аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *віхтаць ’хістацца, качацца’, якое да віхаць з т устаўным у выніку экспрэсіўнага характару слова. Параўн. маг. віхто́вы ’скоры, рашучы, актыўны, энергічны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

корн

(ням. Korn = зерне)

1) вага высакароднага металу ў манеце;

2) зярністая шурпатая паверхня каменя ў літаграфіі, металічнай пласцінкі ў афсетным спосабе друку або спецыяльнай паперы (корнпапір).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

density

[ˈdensəti]

n., pl. -ties

1) гушчыня́ f.; шчы́льнасьць f.

population density — шчы́льнасьць насе́льніцтва, насе́ленасьць f.

2) Phys. удзе́льная вага́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

удзе́льны I (у чым) прича́стный (к чему)

удзе́льны II ист. уде́льный;

у. князь — уде́льный князь

удзе́льны III уде́льный;

○ ~ная вага́ — уде́льный вес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Важґа́цца 1 ’прагінацца’ (гук ґ выбухны) (З нар. сл.): «кладка важгаецца». Да вага (?). Магчыма, кантамінацыя ва́жыцца ’вагацца, хістацца’ (Мат. Гом.) і вагацца. Параўн. рус. провеситься, серб.-харв. ва́гнути узважыць’ і ’прагнуцца’.

Важга́цца 2. Гл. важдацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́та

(іт. netto = літар. чысты)

1) вага тавару без упакоўкі (параўн. брута 1);

2) цана тавару, даход з вылікам скідак, расходаў (параўн. брута 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)