Verbum

ка́таржнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і катаржанін.

|| ж. ка́таржніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. ка́таржніцкі, -ая, -ае.

каха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Любая, каханая (у 2 знач.).

2. Тое, што і палюбоўніца.

паклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Тое, што і кастрыраваць.

|| зак. вы́пакладаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. паклада́нне, -я, н.

паку́тны, -ая, -ае.

1. Тое, што і пакутлівы (у 1 знач.).

П. боль.

2. Які пераносіць, церпіць пакуты.

П. чалавек.

папіха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Чалавек, якому даручаюць паскорыць якую-н. справу.

2. Тое, што і папіхіч.

патэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Магчымасць, тое, што існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца пры пэўных умовах.

пералажы́ць, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак., каго-што.

Тое, што і перакласці (у 1—4 знач.).

|| наз. пералажэ́нне, -я, н.

пісьмано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Тое, што і паштальён.

|| ж. пісьмано́ска, -і, ДМ -но́сцы, мн. -і, -сак (разм.).

по́дбіўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бівак, ж.

Тое, што і падбіўка (у 2 знач.).

П. ў шапцы падралася.

прадзе́рціся, -дзяру́ся, -дзярэ́шся, -дзярэ́цца; -дзяро́мся, -дзераце́ся, -дзяру́цца; -дзёрся, -дзе́рлася; -дзяры́ся; зак.

Тое, што і прадрацца.

|| незак. прадзіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.