вярце́цца, вярчу́ся, ве́рцішся, ве́рціцца; вярці́ся; незак.

Тое, што і круціцца.

|| наз. вярчэ́нне, -я, н.; прым. вярча́льны, -ая, -ае.

В. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны; незак., што (разм.).

Тое, што і горбіць.

Г. плечы.

|| зак. згарба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гаро́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і агароднік.

|| ж. гаро́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. гаро́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тое, што і абслухаць.

Урач уважліва аслухаў хворага.

|| незак. аслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бамбаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і бамбардзіроўшчык (у 1 знач.).

Смертаносны груз бамбавозаў.

|| прым. бамбаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вадзі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і кіроўца.

В. тралейбуса.

В. таксі.

|| прым. вадзі́цельскі, -ая, -ае.

Вадзіцельскія правы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аднасе́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м., чый або з кім (разм).

Тое, што і аднасяльчанін.

Не адставаць ад сваіх аднасельцаў!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апаласка́ць, -лашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; -лашчы́; -ласка́ны; зак., што (разм.).

Тое, што і апаласнуць; злёгку абмыць.

|| незак. апало́скваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апі́цца, ап’ю́ся, ап’е́шся, ап’е́цца; ап’ёмся, ап’яце́ся, ап’ю́цца; апі́ўся, апіла́ся, апіло́ся; зак.

Тое, што і абапіцца.

|| незак. апіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абкла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. абкласці і аблажыць.

2. Тое, чым абкладзена (абложана) што-н.

Дзярновая а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)