Прахво́ст ’нягоднік, падлюга’ (ТСБМ, Нас.), прохво́ст ’тс’ (ТС). Рус.прохво́ст ’тс’, стараж.-рус.профо́с(с) ’наглядчык за салдатамі, узятымі пад варту; прыстаў’ (з XVII ст.). З нова-в.-ням.Profoss ’асоба на вайсковых караблях, якая сочыць за выкананнем статуту на караблі і карае яго парушальнікаў’, што другасна было набліжана да хвост (гл.). Па іншай версіі, магчыма, з с.-нідэр., нідэр.provoost < ст.-франц.prévost (франц.prévôt) ’суддзя, начальнік жандармерыі’, што з лац.praepositus < praeponere ’класці наперад’ (Фасмер, 3, 385). Беларускае слова, калі меркаваць па яго распаўсюджанню, запазычана з рускай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
celibate
[ˈseləbət]1.
n.
1) нежана́ты -ага m., халасты́ -о́га m.; неза́мужняя f.
2) цэліба́т -а m. (асо́ба)
2.
adj.
нежана́ты, неза́мужняя, бясшлю́бны
celibate life —
а) бясшлю́бнае жыцьцё
б) жыцьцё ў цэліба́це
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bearer
[ˈberər]
n.
1) но́сьбіт, но́счык -а m.
2) прад'яўні́к -а́m., прад’яўні́ца f.
3) пладано́сная расьлі́на
This apple tree is a good bearer — Гэ́тая я́блыня до́бра ро́дзіць
4) асо́ба з ра́нгам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ад’ю́нкт
(лац. adiunctus = далучаны)
1) асоба, якая праходзіць навуковую стажыроўку; памочнік кіраўніка кафедры, прафесара, акадэміка ў некаторых краінах Зах. Еўропы і ў Расіі;
2) афіцэр, які займаецца ў ад’юнктуры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэпазіта́рый
(фр. dépositaire, ад лац. depositum = рэч, аддадзеная на зберажэнне)
1) фізічная або юрыдычная асоба, якой давераны дэпазіты;
2) дзяржава або міжнародная арганізацыя, якія захоўваюць арыгінальны тэкст міжнароднага дагавору.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марша́лак
(польск. marszałek < чэш. maršalek, ад ст.-в.-ням. marahscalc = канюшы)
1) вышэйшая службовая асоба ў Вялікім княстве Літоўскім і ў феадальнай Польшчы;
2) старшыня сейму ў Рэспубліцы Польшча.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ме́неджэр
(англ. manager)
1) спецыяліст па арганізацыі і кіраванню ў сферах вытворчасці, збыту і абслугоўвання, які валодае пэўнай адміністрацыйна-гаспадарчай самастойнасцю;
2) асоба, якая арганізуе публічныя выступленні артыстаў, спартсменаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эргаты́ў
(ад гр. ergates = дзеючая асоба)
лінгв. склон дзеючай асобы ў мовах (тыпу грузінскай), якія адрозніваюць склон дзеяча (суб’екта пераходнага дзеяслова) і недзеяча (аб’екта пераходнага дзеяслова і суб’екта непераходнага).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)