ВЫСО́ЦКІ Уладзімір Сямёнавіч

(25.1.1938, Масква — 25.7.1980),

рускі паэт, акцёр, аўтар і выканаўца песень. У лірыка-рамантычных, камічных і сатыр. песнях, баладах, спавядальных вершах (зб. «Нерв», 1981; «Я, вядома, вярнуся...», 1988) адчувальныя матывы рус. гарадскога раманса. Творы Высоцкага вызначаюцца шчырай пранікнёнасцю і лірызмам (асабліва вершы і песні пра вайну), кожны з іх напісаны «нервам» паэта. З 1964 у Маскоўскім т-ры на Таганцы. Сярод роляў Хлапуша («Пугачоў» паводле С.Ясеніна), Гамлет («Гамлет» У.Шэкспіра), Лапахін («Вішнёвы сад» А.Чэхава) і інш. Здымаўся ў маст. фільмах «Вертыкаль», «Кароткія сустрэчы», «Месца сустрэчы змяніць нельга» і інш. Трагічны герой Высоцкага — асоба нязломная, бунтар-адзіночка, які ўсведамляе сваю асуджанасць, але застаецца непахісны да канца. Дзярж. прэмія СССР 1987.

т. 4, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЫГО́Р’ЕЎ Апалон Аляксандравіч

(каля 1.8.1822, Масква — 7.10.1864),

рускі літаратурны крытык і паэт. Скончыў Маскоўскі ун-т (1842). У 1850—56 вядучы крытык час. «Москвитянин». Напачатку яго артыкулам характэрна рамантызацыя патрыярхальнага ўкладу (асабліва прыхільна ставіўся да твораў А.М.Астроўскага), пазней — гістарызм крытычнага метаду («Погляд на рускую літаратуру пасля смерці Пушкіна», 1859; «Пасля «Навальніцы» Астроўскага», 1860; «Аб развіцці ідэі народнасці ў нашай літаратуры» 1861—62; «Вершы М.Някрасава», 1862). Лірычны герой паэт. твораў Грыгор’ева — рамант. асоба лермантаўскага тыпу з высокімі і стыхійнымі страсцямі (драма «Два эгаізмы» і паэма «Алімпій Радзін», абедзве 1845; зб. «Вершы», 1846; цыкл «Барацьба», 1857). Аўтар апавяданняў, аўтабіягр. аповесцей.

Тв.:

Соч. Т. 1—2. М., 1990.

Літ.:

Носов С.Н. Аполлон Григорьев: Судьба и творчество. М., 1990.

т. 5, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бос

(англ. boss)

1) кіраўнік фірмы, прадпрыемства, установы;

2) асоба, якая ўзначальвае апарат якой-н. партыі, прафсаюза і г. д.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

до́ктар

(лац. doctor)

1) вышэйшая вучоная ступень, а таксама асоба, якая мае гэту ступень (напр. д. філалагічных навук);

2) урач.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

контраге́нт

(лац. contrahens, -ntis = які дамаўляецца)

кожны з двух бакоў (асоба або ўстанова) у дагаворы ў адносінах адзін да другога.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шэф

(фр. chef)

1) кіраўнік, начальнік у адносінах да падначаленых;

2) асоба, прадпрыемства або арганізацыя, якая пастаянна дапамагае каму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эмі́р

(ар. amir = уладар)

тытул правіцеля ў некаторых мусульманскіх краінах Усходу і Афрыкі, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

servant

[ˈsɜ:rvənt]

n.

1) слуга́ -і́ m, служа́нка f.; servants, coll. чэ́лядзь f.

servants’ quarters — чаля́дня f.

2) службо́вец -ўца m., службо́ўка f.

civil servant — дзяржа́ўны службо́вец, урадо́вец -ўца m., урадо́ўка f.

public servant — службо́вая асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obscurity

[əbˈskjʊrəti]

n., pl. -ties

1) няя́снасьць, незразуме́ласьць f.

2) не́шта няя́снае, незразуме́лае

3) няве́дамасьць f.

to rise from obscurity to fame — зь няве́дамасьці ўзвы́сіцца да сла́вы

4) малаве́дамая асо́ба або́ мясцо́васьць

5) це́мра, цьмя́насьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eligible

[ˈelɪdʒəbəl]

adj.

1) той, хто мо́жа быць вы́браны або́ прыня́ты (у арганіза́цыю); адпаве́дна кваліфікава́ны; пажада́ны, адпаве́дны

eligible for membership — які́ ма́е пра́ва быць ся́брам

2) які́ ма́е пра́ва

eligible voter — асо́ба, яка́я ма́е пра́ва галасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)