чалаве́к з амбі́цыяй hochnäsiger [éingebildeter] Mensch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мяня́ла, ‑ы, м.
1.Чалавек, які займаецца разменам і абменам грошай за пэўныя працэнты.
2.Разм. Той, хто займаецца абменам адных рэчаў на другія. Чалавек, што драмаў у крэсле, прыўзняў з твару капялюш, прамармытаў: — Мянялы, што-небудзь выменяць прыйшлі.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́рак, сарака, ліч.кольк.
Лік і лічба 40. Да сарака дадаць пяць.// Колькасць, якая абазначаецца лічбай 40. Гаспадар хаты быў чалавек год пад сорак.Чорны.Зараз у сталоўцы магло свабодна абедаць чалавек сорак.Колас.
•••
Нагаварыць сорак бочак арыштантаўгл. пагаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязно́сы, ‑ая, ‑ае.
У якога няма носа. Бязносы чалавек. Бязносы твар.// Без носіка. Бязносы чайнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грэ́шнік, ‑а, м.
Грэшны чалавек. Праведніку — у рай ляжыць дарога, Грэшніку — у пекла: выбірай.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дактрынёр, ‑а, м.
Кніжн.Чалавек, які слепа і педантычна прытрымліваецца якой‑н. дактрыны; схаласт, начотчык.
[Фр. doctrinaire.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дальназо́ркі, ‑ая, ‑ае.
Які дрэнна бачыць на блізкую адлегласць; проціл. блізарукі. Дальназоркі чалавек. Дальназоркія вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зача́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Зачахнуць, змарнець. Зусім зачаўраў чалавек, аб’ехаў — што шкілет.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злапо́мны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і злапамятны. Лявон Нарбутовіч быў чалавек злапомны і помслівы.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алілу́йшчык, ‑а, м.
Іран.Чалавек, які празмерна ўсхваляе каго‑, што‑н., наносячы гэтым шкоду справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)