ану́чніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да анучнік.

2. Разм. Жанчына, якая захапляецца ўборамі, строямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашля́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. пагард. Жан. да пашляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да кулак ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лайда́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. неадабр. Жан. да лайдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнаво́дка і льнаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да ільнавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да агароднік. Воўк не пастух, а свіння не агародніца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстаплю́йка, ‑і, ДМ ‑плюйцы; Р мн. ‑плюек; ж.

Разм. пагард. Жан. да чыстаплюй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалахво́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. неадабр. Жан. да шалахвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахра́йка, ‑і, ДМ ‑райцы; Р мн. ‑раек; ж.

Разм. пагард. Жан. да шахрай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́ска, ‑і, ДМ ‑тысцы; Р мн. ‑тысак; ж.

Жан. да метыс (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)