узарва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак.

1. што. Разбурыць выбухам.

У. пераправу.

2. што. Узадраць, парушыць цэласць чаго-н.

У. падлогу.

3. перан., што. Парушыць чым-н. спакой, цішыню і пад.

Гром апладысментаў узарваў цішыню.

4. перан., каго (што); пераважна безас. Абурыць, раззлаваць (разм.).

Гэта несправядлівасць узарвала яго.

Ад яго слоў мяне ўзарвала.

|| незак. узрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэпт, -у, М -пце, м.

1. Ледзь чутная гутарка, пры якой гукі вымаўляюцца без удзелу галасавых звязак.

Гаварыць шэптам.

2. перан. Ціхі, невыразны шум, шапаценне, цурчанне і пад.

Ш. хваль.

3. Погаласка, чутка, якія перадаюцца па сакрэце.

Пра гэта ўжо пусцілі ш.

Шэпты хату губяць (прыказка; разбураюць уклад, уносяць разлад).

4. мн. -ы, -аў. Набор слоў, якія паводле забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу; заклінанне (разм.).

Лячыць шэптамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амфі-

(гр. amphi = вакол, з абодвух бакоў)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае дваякасць, адносіны да двух прадметаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ангія-

(гр. angeion = сасуд)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да сасудзістай сістэмы жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гальвана-

[ад іт. L. Galvani = прозвішча іт. фізіка (1737—1798)]

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «гальванічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геа-

(гр. ge = Зямля)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «звязаны з Зямлёй, з навукай аб Зямлі».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрмата-

(гр. derma, -atos = скура)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які адносіцца да скуры, да скурных хвароб».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэцы-

(лац. decem = дзесяць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае дзесятую долю меры, што названа ў другой частцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранара-

(лац. coronarius = вяночны)

першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які мае адносіны да вянечных артэрый сэрца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыя-

(гр. kryos = холад, мароз, лёд)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з лёдам, нізкімі тэмпературамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)