эруды́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да эрудыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юбіля́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да юбіляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юзі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Спец. Жан. да юзіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнко́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да юнкор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнна́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да юннат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да агароднік. Воўк не пастух, а свіння не агародніца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ану́чніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да анучнік.

2. Разм. Жанчына, якая захапляецца ўборамі, строямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнаво́дка і льнаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да ільнавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да кулак ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)