пого́ня прям., перен. паго́ня, -ні ж., мн. нет;
в пого́ню за ке́м-л. у паго́ню за кім-не́будзь;
в пого́не за че́м-л. у паго́ні за чым-не́будзь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заці́шны, ‑ая, ‑ае.
1. Бязветраны, ціхі. Зацішны бок. □ Вецер ірваў з узгоркаў пульхны мяккі снег.., кідаў куды-небудзь у зацішныя куткі і прасаваў там з яго грывастыя сумёты. Асіпенка. // перан. Ціхі, глухі, скрыты. Самка аленя хавае .. [дзіця] дзе-небудзь у патаемным, зацішным кутку, у высокай траве ці ў хмызняку. В. Вольскі.
2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці. На ўчастку фронта, які займалі партызанскія атрады, пачаліся зацішныя дні. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ацерабі́цца сов. отби́ться; изба́виться;
не ацярэ́бішся ад чаго́-не́будзь — не оберёшься (не изба́вишься) от чего́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пара́да ж. сове́т м.;
звярну́цца да каго́-не́будзь за пара́дай — обрати́ться к кому́-л. за сове́том
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапарцыяна́льна нареч., в разн. знач. пропорциона́льно;
пра́ма п. — пря́мо пропорциона́льно;
п. чаму́-не́будзь — пропорциона́льно чему́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разапха́ць сов., разг. рассова́ть, распиха́ть;
р. што-не́будзь па кішэ́нях — рассова́ть (распиха́ть) что́-л. по карма́нам
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вазіцца, ‑важуся, ‑вазішся, ‑вазіцца; зак.
Запэцкацца ў што‑н. Але гэта трохі рызыкоўна, бо можна ўгразнуць дзе-небудзь цёмначы, вывазіцца так, што і ў пасёлак брыдка будзе паказацца. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амальгамава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., што.
Сплавіць (сплаўляць) які-небудзь метал з ртуццю, а таксама растварыць (раствараць) які‑н. метал у ртуці. // Пакрыць (пакрываць) амальгамай. Амальгамаваць люстра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазнава́та,
1. Прысл. да пазнаваты.
2. безас. у знач. вык. Аб даволі познім часе. [Алесь:] — Я як-небудзь іншым разам зайду, а то, па праўдзе сказаць, сёння пазнавата ўжо. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразуме́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.
Прыйсці да згоды, аднадушнасці; дагаварыцца. [Мікіта:] — А я выберу такую, як сам. Як-небудзь паразумеемся... Ракітны. Ці не час паразумецца: што такое літаратурная старонка? Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)