Вао́бак ’стараною (ехаць)’ (Нас.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад прыслоўя *о́бак (< бок).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абго́цаць ’аббегчы, абскакаць, абысці’ (Нас., Бяльк.) да гукапераймальнага гоц‑гоц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аднару́чка ’мера напрадзеных нітак’ (Нас., Інстр. III) да аднаруч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адпачы́ць, ст.-бел. отпочивати (1547) (Нас. гіст.) да пакой (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Азно́б (БРС), азноба ’балячка, прастуда, азноб, зайздрасць’ (Нас.). Гл. знабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавалока ’затрымка, замаруджванне’ (Нас.). Аформленае па-беларуску рус. проволо́чка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перавухры́ць ’перавучыць; перахітрыць’ (Нас.). Да пера- і вухрыць, ву́харэц (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перака́сціць ’папсаваць; перамазаць, перапэцкаць’ (Нас.). Да пера- і касці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́цік ’дзіцячы пеню’ (Нас.). Відаць, памянш. да лятух ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прахваста́цца ’прасвістаць, прамарнаваць’ (Шат.), прахваста́ць ’высцебаць розгамі’ (Нас.). Гл. хвастаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)